Текст и перевод песни Νότης Σφακιανάκης - Itan Trellos

Itan Trellos

Ήταν τρελός, γι' αυτό και τού πρεπε η δόξα,
κι αυτοί τον πρόδωσαν με θάνατου φιλί .
Ενός τρελού πάντα μπροστά τραβάει η λόξα,
για να φοβούνται και να κρύβονται οι δειλοί.
Ήταν τρελός, γι' αυτό τον ξέχασαν οι αγύρτες,
σαν το τσιγάρο του στα χείλη η ζωή.
Από τι φτιάχνονται των προδοτών οι φύτρες,
και δεν τιμούνε όσους έχουνε φωνή...

Τρελό αδέλφι μου, έγινες ντέρτι μου,
σ' ένα τραγούδι πόσο θάρρος να στριμώξω;
Γίνε σημαία μου κι έλα παρέα μου,
αυτούς στον σβέρκο μου που κάθισαν να διώξω.
Στα μαύρα χόρευε με δοξαριές θανάτου,
ούτε τον ένοιαζε που φεύγει και μαγκιά του.

Ήταν τρελός κι αυτοί χαράμισαν μια σφαίρα,
γιατί οι δειλοί πάντα τους άοπλους χτυπούν.
Μα, αυτός αθάνατος γυρίζει στον αγέρα
κι αυτοί οι αθάνατοι δεν φεύγουν, πάντα ζουν!.

Τρελό αδέλφι μου, έγινες ντέρτι μου,
σ' ένα τραγούδι πόσο θάρρος να στριμώξω;
Γίνε σημαία μου κι έλα παρέα μου,
αυτούς στον σβέρκο μου που κάθισαν να διώξω.
Στα μαύρα χόρευε με δοξαριές θανάτου,
ούτε τον ένοιαζε που φεύγει και μαγκιά του.

Τρελό αδέλφι μου, έγινες ντέρτι μου,
σ' ένα τραγούδι πόσο θάρρος να στριμώξω;
Γίνε σημαία μου κι έλα παρέα μου,
αυτούς στον σβέρκο μου που κάθισαν να διώξω.
Στα μαύρα χόρευε με δοξαριές θανάτου,
ούτε τον ένοιαζε που φεύγει και μαγκιά του.

Il était fou

Il était fou, c'est pourquoi il méritait la gloire,
et ils l'ont trahi avec un baiser de mort.
Le désir d'un fou le tire toujours en avant,
pour que les lâches aient peur et se cachent.
Il était fou, c'est pourquoi les saltimbanques l'ont oublié,
comme la vie est une cigarette entre ses lèvres.
De quoi les racines des traîtres sont-elles faites,
et ils ne rendent pas hommage à ceux qui ont une voix...

Mon frère fou, tu es devenu mon souci,
combien de courage puis-je mettre dans une chanson ?
Sois mon drapeau et viens avec moi,
ceux qui se sont assis sur mon cou pour me chasser.
Danse en noir avec des cordes de la mort,
il ne s'inquiétait même pas de partir et de sa bravoure.

Il était fou et ils ont gaspillé une balle,
car les lâches frappent toujours les désarmés.
Mais lui, immortel, revient dans l'air
et ces immortels ne partent pas, ils vivent toujours !.

Mon frère fou, tu es devenu mon souci,
combien de courage puis-je mettre dans une chanson ?
Sois mon drapeau et viens avec moi,
ceux qui se sont assis sur mon cou pour me chasser.
Danse en noir avec des cordes de la mort,
il ne s'inquiétait même pas de partir et de sa bravoure.

Mon frère fou, tu es devenu mon souci,
combien de courage puis-je mettre dans une chanson ?
Sois mon drapeau et viens avec moi,
ceux qui se sont assis sur mon cou pour me chasser.
Danse en noir avec des cordes de la mort,
il ne s'inquiétait même pas de partir et de sa bravoure.