Текст и перевод песни Νότης Σφακιανάκης - O Gios Tis Kyra Lenis

O Gios Tis Kyra Lenis

Ο Μήτσουλας, ο Φήτσουλας, ο γιός της Κυρά Λένης
Της τρέλας ήταν πάντοτε ο πρώτος επιβάτης
Έφυγες για άλλο ουρανό, πολύ αγαπημένος
Και εκεί που πήγες αδελφέ, να ζεις ευτυχισμένος...
Ο Μήτσουλας, ο Φήτσουλας, δεν έμοιαζε με άλλον
Μικρό παιδάκι ήτανε, και ας δήλωνε μεγάλο
Μεγάλος ήταν στη ψυχή και το γραψά σε στίχο
Κι όσοι μαζί του κατοικούν, θα ευχαριστιούνται ήχο...

Όταν κοιτώ λίγο ψηλά εκεί που τραγουδάω
Η θέση σου θα ναι αδειανή, που είσαι θα ρωτάω
Και στη στιγμή θα σκέφτομαι πως έφυγες με άδεια
Τα βράδια μας πως έσβησαν κι γίνανε σκοτάδια
Απ' τη ζωή την άδικη, τι πρέπει να ζητούμε
Με την ελπίδα τώρα πιά, πως θα ξαναβρεθούμε...

Καρτέρι σου έστησε ο δειλός χαράματα στον δρόμο
Δεν θα περάσεις άλλο πια σου φώναζε με τρόμο
Ήξερε και φοβότανε, μπορεί να αποτύχει
Αφού ξαναδοκίμασε και δεν είχε πετύχει
Στο έκοψε το νήμα της ζωής γιατί γουστάρει
Κατάφερε στη τελική μαζί του να σε πάρει...

Le Fils de Madame Leni

Mitsoulas, Fitsoulas, le fils de Madame Leni
Il était toujours le premier à être fou
Tu es parti pour un autre ciel, mon très cher
Et là où tu es allé, mon frère, sois heureux...
Mitsoulas, Fitsoulas, il ne ressemblait à personne d'autre
Il était un petit enfant, même s'il se disait grand
Il était grand dans son âme et dans ce qu'il écrivait en vers
Et ceux qui vivent avec lui se réjouiront du son...

Quand je regarde un peu plus haut, là où je chante
Ta place sera vide, je me demanderais où tu es
Et à cet instant, je penserai que tu es parti à vide
Nos nuits comment elles se sont éteintes et sont devenues des ténèbres
De la vie injuste, que devons-nous demander
Avec l'espoir maintenant, que nous nous retrouvions...

Le lâche t'a tendu une embuscade à l'aube sur la route
Tu ne passeras plus, criait-il de peur
Il savait et il avait peur, il pourrait échouer
Puisqu'il a essayé à nouveau et n'a pas réussi
Il a coupé le fil de la vie parce qu'il le voulait
Il a réussi à la fin à te prendre avec lui...