Текст и перевод песни Νότης Σφακιανάκης - Δυο Βοριάδες

Δυο Βοριάδες

Δυο βοριάδες δυο
ο καημός κι ο πόνος
και στη μέση εγώ
χώρια σου και μόνος

Να 'ταν και να σ' έβλεπα
στις πτυχές του ανέμου
να μου φωνάζεις σ' αγαπώ
να σε φονάζω Θε μου

Χαράματα κι ακόμα και το δικό μου σώμα
όρθιο στέκεται
κι εσύ τα μάτια κλείνεις στη μοναξιά μ' αφήνεις
που δεν αντέχεται

Χαράματα κι ακόμα και το δικό μου σώμα
όρθιο στέκαται
κι εσύ τα μάτια κλείνεις στη μοναξιά μ' αφήνεις
που σεν αντέχεται

Δύο δρόμοι δυο
μοναξιάς και πόνου
από πού να βρω
στη μεριά του κόσμου

Θα 'θελα να μ' έβλεπες
σε ξενύχτια άδεια
από καρδιάς να σε δεχτώ
σαν μιαν αγάπη άγια

Χαράματα κι ακόμα και το δικό μου σώμα
όρθιο στέκεται
κι εσύ τα μάτια κλείνεις στη μοναξιά μ' αφήνεις
που δεν αντέχεται

Χαράματα κι ακόμα και το δικό μου σώμα
όρθιο στέκεται
κι εσύ τα μάτια κλείνεις στη μοναξιά μ' αφήνεις
που δεν αντέχεται

Two North Winds

Two north winds, two
The longing and the pain
And in the middle of it all, me
Alone and without you

If only I could see you
In the folds of the wind
You would cry out to me that you love me
And I would call out to you, my God

It is dawn and still my body
Stands upright
And you close your eyes and leave me in loneliness
Which cannot be endured

It is dawn and still my body
Stands upright
And you close your eyes and leave me in loneliness
Which cannot be endured

Two paths, two
Of loneliness and pain
Where can I find
The side of the world

I wish you could see me
In the empty sleepless nights
I would receive you from my heart
Like a holy love

It is dawn and still my body
Stands upright
And you close your eyes and leave me in loneliness
Which cannot be endured

It is dawn and still my body
Stands upright
And you close your eyes and leave me in loneliness
Which cannot be endured