Текст и перевод песни Παύλος Σιδηρόπουλος - I Ora Tou Stuff

I Ora Tou Stuff

Κίτρινο το σούρουπο, η ώρα έξι και μισή
Πες μου κάτι μίλησε, δεν αντέχω στη σιωπή
κλείσε το παράθυρο, τρέμω και το σκέπασμα βαρύ
τούτη η πόλη γίνηκε ανυπόφορη πληγή

(Δες βραδιάζει, μη μιλάς, μόνο έλα λίγο πιο κοντά)

Ξέρω πως ανάσκελα θα μας βρούνε ένα πρωί
σέρνοντας στο βλέμμα μας κάποια σιωπηλή κραυγή
άδειο θαν' το πρόσωπο κι η ματιά τους αδειανή
με έναν αργό θάνατο να μας λειώνει το κορμί

(Μη φοβάσαι σβήσ' το φως, δεν υπάρχει που, πότε και πως)

(Πριν τελειώσει η νύχτα αυτή, πριν μας έβρει το πρωί)

Πες μου αν μ' αγάπησες όσο ο ήλιος την αυγή
όσο ο γκρίζος ουρανός κάποιας άνοιξης βροχή
αν τον φόβο μου έβλεπες πίσω από κάθε μου φιλί
πες μου αν μ' αγάπησες όσο η νύχτα την σιωπή

The Time of Stuff

Yellow is the dusk, half past six
Say something to me, talk to me; I can't stand the silence
Close the window, I'm freezing; and the blanket is too heavy
This city has become an unbearable wound

(See, night is falling, don't talk, just come a little closer)

I know that they will find us on our backs one morning
Dragging some silent scream in our eyes
Their faces will be blank and their gaze empty
With a slow death melting our bodies

(Don't be afraid, turn off the light, there is no where, when, or how)

(Before the night ends, before morning finds us)

Tell me if you loved me as much as the sun loves the dawn
As much as the gray sky loves the rain of a spring
If you saw my fear behind every kiss I gave you
Tell me if you loved me as much as the night loves the silence