Текст и перевод песни Παύλος Σιδηρόπουλος & Σπυριδούλα - Η Ώρα Του Stuff

Η Ώρα Του Stuff

Κίτρινο το σούρουπο η ώρα έξι και μισή
πες μου κάτι μίλησε δεν αντέχω στη σιωπή
κλείσε το παράθυρο, τρέμω και το σκέπασμα βαρύ
τούτη η πόλη γίνηκε ανυπόφορη πληγή

"Δες βραδιάζει, μη μιλάς
μον' έλα λίγο πιο κοντά"

Ξέρω πως ανάσκελα θα μας βρούνε ένα πρωί
σέρνοντας στο βλέμμα μας κάποια σιωπηλή κραυγή
άδειο θαν' το πρόσωπο κι η ματιά τους αδειανή
με έναν αργό θάνατο να μας λειώνει το κορμί

"Μη φοβάσαι σβήσ' το φως
δεν υπάρχει πού, πότε και πώς"

"Πριν τελειώσει η νύχτα αυτή
πριν μας έβρει το πρωί"

Πες μου αν μ' αγάπησες όσο ο ήλιος την αυγή
όσο ο γκρίζος ουρανός κάποιας άνοιξης βροχή
αν τον φόβο μου έβλεπες πίσω από κάθε μου φιλί
πες μου αν μ' αγάπησες όσο η νύχτα την σιωπή

Time Of Stuff

The sunset is yellow at half past six.
tell me something, speak, I can't handle the silence.
close the window, I'm shivering, and the blanket is heavy.
This city has become an unbearable wound.

"See, it's getting dark, don't talk,
just come a little closer."

I know they'll find us on our backs one morning,
dragging some silent scream in our gaze.
their faces will be empty, and their eyes hollow,
with a slow death that melts our bodies.

"Don't be afraid, turn out the light,
there is no where, when, or how."

"Before this night is over,
before the morning finds us."

Tell me if you loved me as much as the sun loves the dawn,
as much as the gray sky loves some spring rain.
if you could see my fear behind every kiss I gave,
tell me if you loved me as much as the night loves silence.