Текст и перевод песни Παύλος Σιδηρόπουλος - Φτωχόπαιδο

Φτωχόπαιδο

Τη δύναμή σου πουλάς σ' ένα γιαπί
φορτώνοντας τσιμέντο και λάσπη το κορμί
κλειδώνεις σπίτι με πόνο την καρδιά
και κατεβάζεις τα ρολά
και στα όνειρα σιωπή
Ζητάς ελευθερία, "Αέρα" "Αλβανία"

Ο πόνος σου με γκόμενας μορφή
αυτό που για άλλους είναι καθημερινή ζωή
Μα ειν' η τσέπη άδεια κι η κούραση σφυρί
Θεέ μου θα τόθελες θα τόθελες κι εσύ
Λιγάκι να γλεντήσεις, σαν άνθρωπος να ζήσεις

Συνήθισες να περπατάς σκυφτά
κι ο ινστρούχτορας σου φέρεται γλυκά
Δύναμη, κόμμα, αγώνας και φωτιά
κι ο κουλτουριάρης στα μπάρ να σ' αγαπά
όταν το βράδυ η μοναξιά
Τα σώβρακά σου πιτσιλά

Σε μια σκοπιά στο Ελληνικό στρατό
στραβός ανώνυμος του δεκανέα Κ.Ε.Β.Ο.Π
κοιτάς με δέος ένα τυχαίο φρικιό
να φεύγει τρέχοντας απ' τον τρελογιατρό
κουνώντας το χαρτάκι
Το I5 το μικράκι

Σε φάμπρικα πιάνεις δουλειά
μα κάποια ανύποπτη και σκοτεινή βραδιά
αναρχικοί βάζουν φωτιά
Τ' αφεντικό σου πανικός χωρίς λεφτά
Ένα θηρίο σε καλεί, νιώθεις μιαν άγρια ηδονή

Άνεργος τώρα ζητάς καινούργια αρχή
Με σλήπιν μπαγκ στον ώμο, φίλος από παιδί
κουτσά στραβά σου λέει τη βγάζω καθαρή
Μα είναι δικιά μου, δικιά μου η ζωή
κι εσύ να περιμένεις
Με γνώση ότι πεθαίνεις

Εφημερίδα, φωτογραφία μικρή
Μιλάει για σένα, για κάποιον πωλητή
ήτανε βράδυ, ήτανε κι η βροχή
τ' αφεντικό παρθένα, στο πρώτο της φιλί
"με λήστεψε" τους λέει "το πιο καλό παιδί"

Ο αλέκτωρ λάλησε την τρίτη του φορά
Το κόμμα τώρα σε διαγράφει βιαστικά
οι σύντροφοί σου; "μα ήταν φύση αναρχικιά"
"αυτά, απ' τ' άλλα, εκείνα
συμβαίνουνε κι αυτά"
Μνήμες, καπνός, αμφιβολία καμιά
Μονάχ' ακόμα μία, μα τι άλλο από μία μελανιά
Σε μιας εφημερίδας τη γωνιά

Enfant pauvre

Tu vends ta force sur un chantier
En chargeant du ciment et de la boue sur ton corps
Tu fermes la maison avec la douleur dans ton cœur
Et tu abaisses les volets
Et le silence dans les rêves
Tu demandes la liberté, "Air" "Albanie"

Ta douleur sous la forme d'une petite amie
Ce qui est la vie quotidienne pour les autres
Mais ta poche est vide et la fatigue martelle
Mon Dieu, tu le mettrais, tu le mettrais aussi
Un peu pour faire la fête, pour vivre comme un homme

Tu t'es habitué à marcher la tête baissée
Et ton instructeur est gentil avec toi
Force, parti, combat et feu
Et le cultivé te veut bien dans les bars
Quand la solitude arrive le soir
Tes sous-vêtements sont mouillés

Sur une position dans l'armée grecque
Tordu anonyme du sergent CEBOP
Tu regardes avec respect un freak aléatoire
S'enfuir du psychiatre
En agitant le papier
Le petit I5

Tu trouves du travail dans une usine
Mais une nuit suspecte et sombre
Les anarchistes mettent le feu
Ton patron est paniqué sans argent
Une bête t'appelle, tu ressens un plaisir sauvage

Chômeur maintenant, tu cherches un nouveau départ
Avec un sac à dos sur le dos, un ami d'enfance
Il te dit boiteux et tordu que je m'en sors
Mais c'est la mienne, ma vie
Et tu dois attendre
Sachant que tu meurs

Journal, petite photo
Il parle de toi, d'un vendeur
C'était la nuit, il pleuvait aussi
Le patron était vierge, à son premier baiser
'Il m'a volé' dit-elle 'le meilleur enfant'

Le coq a chanté pour la troisième fois
Le parti te supprime maintenant rapidement
Tes compagnons ? "Mais c'était la nature anarchique"
"Ceux-ci, des autres, ceux-là
Cela arrive aussi"
Souvenirs, fumée, quelques doutes
Seulement une de plus, mais quoi d'autre qu'une ecchymose
Dans le coin d'un journal