Текст и перевод песни Στέλιος Καζαντζίδης - To psomi tis xenitias

To psomi tis xenitias

Το ψωμί της ξενιτιάς είναι πικρό
το νερό της θολό και το στρώμα σκληρό
τα λεφτά που αποκτάς τα βλαστημάς
υποφέρεις πονάς την πατρίδα ζητάς
Κλέφτρα ξενιτιά τα παλληκάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα μ′ απονιά χωρίζεις μάνες και παιδιά
Κάνε Παναγιά η ξενιτιά να πάψει
κι άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους να 'ρθουν ξανά
Το ψωμί της ξενιτιάς είναι ξερό
και με δάκρυ πικρό το ′χω βρέξει κι εγώ
πιο καλά στο φτωχικό ψωμί κι ελιά
παρά χίλια καλά στην πικρή ξενιτιά
Κλέφτρα ξενιτιά τα παλληκάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα μ' απονιά χωρίζεις μάνες και παιδιά
Κάνε Παναγιά η ξενιτιά να πάψει
κι άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους να
'ρθουν ξανά

The Bread of Exile

The bread of exile is bitter
The water is murky and the bed is hard
The money you earn, you curse
You suffer, you ache, you long for home
Thieving exile, you steal young men
Evil witch, you bewitch with money
With cruelty, you always part mothers and children
Make, oh Virgin Mary, that exile cease
And let no other mother weep for separation
And let all the children return to their homes
The bread of exile is dry
And I have wet it with bitter tears
Better the bread and olives of my poor home
Than a thousand comforts in bitter exile
Thieving exile, you steal young men
Evil witch, you bewitch with money
With cruelty, you always part mothers and children
Make, oh Virgin Mary, that exile cease
And let no other mother weep for separation
And let all the children return to their homes
And let all the children return to their homes