Текст и перевод песни Στέλιος Καζαντζίδης - To psomi tis xenitias

To psomi tis xenitias

Το ψωμί της ξενιτιάς είναι πικρό
το νερό της θολό και το στρώμα σκληρό
τα λεφτά που αποκτάς τα βλαστημάς
υποφέρεις πονάς την πατρίδα ζητάς
Κλέφτρα ξενιτιά τα παλληκάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα μ′ απονιά χωρίζεις μάνες και παιδιά
Κάνε Παναγιά η ξενιτιά να πάψει
κι άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους να 'ρθουν ξανά
Το ψωμί της ξενιτιάς είναι ξερό
και με δάκρυ πικρό το ′χω βρέξει κι εγώ
πιο καλά στο φτωχικό ψωμί κι ελιά
παρά χίλια καλά στην πικρή ξενιτιά
Κλέφτρα ξενιτιά τα παλληκάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα μ' απονιά χωρίζεις μάνες και παιδιά
Κάνε Παναγιά η ξενιτιά να πάψει
κι άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους να
'ρθουν ξανά

Хлеб чужбины

Хлеб чужбины горек,
вода мутна, а постель жестка.
Деньги, что добываешь, проклинаешь,
страдаешь, болеешь, по родине тоскуешь.
Воровка-чужбина, крадешь молодцев,
ведьма злая, деньгами чаруешь.
Всегда безжалостно разлучаешь матерей и детей.
Сделай, Богородица, чтобы чужбина исчезла,
чтобы больше ни одна мать о разлуке не плакала,
чтобы все дети домой вернулись.
Хлеб чужбины черств,
и горькими слезами я его смочил.
Лучше в бедности хлеб и маслины,
чем тысяча благ на горькой чужбине.
Воровка-чужбина, крадешь молодцев,
ведьма злая, деньгами чаруешь.
Всегда безжалостно разлучаешь матерей и детей.
Сделай, Богородица, чтобы чужбина исчезла,
чтобы больше ни одна мать о разлуке не плакала,
чтобы все дети домой
вернулись.