Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - Anases Viastikes

Ανάσες βιαστικές, λοξές ματιές
σκιές που δραπετεύουν στο σκοτάδι
ξέρεις καλά για πού τραβούν,
τον ίδιο κύκλο ακολουθούν
γρανάζια ηλίθιας μηχανής,
θύματα κάποιας αμοιβής.

Ύπνος σφαγμένος στα μισά,
όνειρα βιαστικά, εφιαλτικά
κρύο σ′ ακολουθά το πρωινό
κάπου ξυπνάει ένα μωρό
και κλαίει στο δικό σου τον καημό.

Άθλιες μέρες και στενή ζωή,
πηγάδι ο χρόνος να σκεπάζει καθετί
ασήμαντο και καθημερινό,
φωνή που κόβεται στα δυο.

Στενά η ζωή σ' ακολουθά,
το σήμερα ήταν χθες, δε σ′ αφορά
ούτε θα βρεις ποτέ σου διαφορά
στην όμορφή μας πόλη τα χαράματα.

Торопливые вдохи, косые взгляды
тени, убегающие в темноте
ты точно знаешь, куда они тянут.,
последует тот же цикл
дурацкие механизмы машины,
жертвы какой-то награды.

Сон, разорванный пополам,
сны торопливые, кошмарные
холодно после завтрака
где-то просыпается ребенок
и она плачет от твоего горя.

Жалкие дни и узкая жизнь,
что ж, пришло время рассказать обо всем
тривиальный и повседневный,
голос разрезан надвое.

Жизнь внимательно следит за Вами,
сегодня было вчера, не твое дело
и вы никогда не найдете разницы
в нашем прекрасном городе на рассвете.