Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - Skalopatia

Skalopatia

Ανεβαίνω σκαλοπάτια, πέφτω και τσακίζομαι
για τα δυο γλυκά σου μάτια φως μου βασανίζομαι.

Αχ τι ειν' ο έρωτας γι' αυτόν που αγάπησε,
τιμόνι και σκαρί παλιό μια βάρκα μοναχή.
Ένα πικρό καφέ με κέρασε με ξόδεψε
βρήκε ανοιχτή τη πόρτα κι έφυγε πρωί.

Ψάχνω να 'βρω τη φωλιά της, ταξιδεύω στη ζωή
μα τα ίχνη απ' τα φτερά της με μπερδεύουν πιο πολύ.

Σ' ένα τραγούδι ακουμπάω τον πόνο μου,
πέρασε πια καιρός κι έφυγε σαν βροχή.
Θυμάμαι όμως τα φιλιά, τα λόγια της,
τα δυο της μαύρα μάτια μέσα στο κρασί.

Stairway

I ascend the stairs, I fall, I break apart
for your two sweet eyes my love, I suffer.

Oh what is love for he who has fallen,
a rudder and an old hull, a boat alone.
A bitter coffee she served me, she ruined me
she found the door open, she left early.

I search to find her nest, I travel through life
but her traces from her wings confuse me so.

In a song I rest my pain,
time has already passed and it has gone like the rain.
But I remember her kisses, her words,
her two black eyes in the wine.