Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - Stin Ameriki - Live

Stin Ameriki - Live

Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.

Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν,
παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν.
Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.

Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του,
καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του.
Του φέρνει ο άνεμος στ′αυτιά τραγούδια αγαπημένα,
τα παιξε στην κιθάρα του, τα δωσε και σε μένα.
Α! απ' την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.

Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι,
θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι.
Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν
και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δε θα σβήσουν.
Α! στην Αμερική Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.

In America - Live

The place where I grew up has a hidden grievance,
that the sea has not accepted its soil to wet.
Despite that, I know that the black wave of the ocean
will take you straight to the bottom, it will take you to China.
Ah! and to America, together with Marika, Dousias, Kostis.
The place where I grew up has a hidden grievance,
that the sea has not accepted its soil to wet.
Despite that, I know that the black wave of the ocean
will take you straight to the bottom, it will take you to China.
Ah! and to America, together with Marika, Dousias, Kostis.

I see them in front of my eyes on the old steamer
like oysters on the deck, all the immigrants.
Silent women, speechless, who exude strength,
children who do not feel the road they are walking.
Ah! In the old days, heavy cargoes left for America.

Katsaros' curly hair flutters in the wind,
as he looks in the opposite direction of his birthplace.
The wind brings him beloved songs in his ears,
he played them on his guitar, and gave them to me.
Ah! from America, together with Marika, Dousias, Kostis.

And when the rag boat empties at the port,
the foreign city dwellers will line them up in a row.
Some will have their way and will prosper
and others will not quench their thirst until they die.
Ah! in America, Greece has sprouted like a weed there too.