Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - Stin Ameriki - Live

Stin Ameriki - Live

Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.

Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν,
παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν.
Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.

Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του,
καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του.
Του φέρνει ο άνεμος στ′αυτιά τραγούδια αγαπημένα,
τα παιξε στην κιθάρα του, τα δωσε και σε μένα.
Α! απ' την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.

Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι,
θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι.
Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν
και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δε θα σβήσουν.
Α! στην Αμερική Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.

В Америке - Живое выступление

Место, где я вырос, таит в себе скрытую печаль,
Что море не согласилось землю его омывать.
Но всё же океана чёрная волна,
Знаю, унесёт тебя на самое дно, унесёт тебя в Китай.
Ах! И в Америку, вместе с Ма́рикой, Ду́сей и Кости́сом.
Место, где я вырос, таит в себе скрытую печаль,
Что море не согласилось землю его омывать.
Но всё же океана чёрная волна,
Знаю, унесёт тебя на самое дно, унесёт тебя в Китай.
Ах! И в Америку, вместе с Ма́рикой, Ду́сей и Кости́сом.

Вижу их перед глазами на старом пароходе,
Словно устрицы на палубе, все эмигранты.
Немые женщины, безмолвные, но полные силы,
Дети, которые не понимают, по какому пути идут.
Ах! В старые годы, тяжёлые грузы отправлялись в Америку.

У Каца́роса развеваются кудрявые волосы,
Когда он смотрит в сторону, противоположную своей родине.
Ветер доносит до его ушей любимые песни,
Он сыграл их на своей гитаре, подарил их и мне.
Ах! Из Америки, вместе с Ма́рикой, Ду́сей и Кости́сом.

И когда эта посудина, словно лодка из лоскутов, опустеет в порту,
Чужие полицейские выстроят их в ряд.
У некоторых будет свой путь, и они добьются успеха,
А другие до самой смерти не утолят жажду.
Ах! В Америке, Греция, ты, как сорняк, проросла и там.