Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - Ta Diodia

Ta Diodia

Στον κόσμο που γεννήθηκα τα βρήκα όλα γραμμένα
Πάνω σε βλέφαρα κλειστά σε χείλη σφραγισμένα
Γυναίκα τρυγεί την ζωή με βυσσινιά πορφύρα
Δεν έχει ο μόνος πέρασμα ήλιο δεν έχ′ η μοίρα

Πόσες φωτιές στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι
Ήταν για τα διόδια κι όχι για την Ελένη
Στης λησμονιάς το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα
Άμα δε λιώσουμε μαζί πώς θες να γίνουμ' ένα;

Στον κόσμο που γεννήθηκα δε χάραξα πορεία
Τσιγάρο μ′ ανεμόχαρτο στρίβω στα πρακτορεία
Να δω τον ήλιο ανάστροφα και τ' άστρα ζαλισμένα
Να σταματήσω τη στιγμή με τα φτερά ανοιγμένα

Πόσες φωτιές στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι
Ήταν για τα διόδια κι όχι για την Ελένη
Στης λησμονιάς το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα
Άμα δε λιώσουμε μαζί πώς θες να γίνουμ' ένα;
Πώς θες να γίνουμ′ ένα;

The Tolls

In the world I was born into, I found everything written down
On closed eyelids and sealed lips
A woman harvests life with burgundy purple
Only passage has no passage, nor has destiny a sun

How many fires at sea, how many exiles
Were for the tolls, and not for Helen
In the shop of forgetting, eyes and candles extinguished
If we don't melt together, how do you want us to become one?

In the world I was born into, I've carved no path
I roll a cigarette with a windbreaker at the agencies
To see the sun in reverse and the stars confused
To stop time with its wings open

How many fires at sea, how many exiles
Were for the tolls, and not for Helen
In the shop of forgetting, eyes and candles extinguished
If we don't melt together, how do you want us to become one?
How do you want us to become one?