Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - Ta Pagia - Live

Ta Pagia - Live

Τα βράδια είναι ατέλειωτοι
Αιώνες μαζεμένοι
Μέσα στον ύπνο το βαθύ
Πολυταξιδεμένοι
Άλλοι γυρνάνε με το νου
Και άλλοι στα εμπόδια
Άλλοι ψηλά αρμενίζουνε
Έχουν φτερά στα πόδια

Κι εγώ που θέλησα πολλά
Έμεινα με τα λίγα
Μα γρήγορα συνήθισα
Τα νιάτα μου τ′ ατίθασα
Έπλασα κόσμο μυστικό
Και μπήκα σε λημέρι
Ξέχασα τις αγάπες μου
Που μου 'στησαν καρτέρι

Να ′σαι μονάχος σου θα πει
Να είσαι αντρειωμένος
Να μη σε πιάνει πανικός
Ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
Αλλιώς στα πάγια κολλάς
Σέρνεσαι, βρίζεις και πονάς
Αγάπες σε κυκλώνουνε
Και στο μαντρί σε χώνουνε

Κι εγώ που θέλησα πολλά
Έμεινα με τα λίγα
Μα γρήγορα συνήθισα
Τα νιάτα μου τ' ατίθασα
Έπλασα κόσμο μυστικό
Και μπήκα σε λημέρι
Ξέχασα τις αγάπες μου
Που μου 'στησαν καρτέρι

Ta Pagia - Live

Nights are endless
Centuries gathered
In deep sleep
Well-travelled
Some wander with their minds
And others with obstacles
Others sail high up
They have wings on their feet

And me, who wanted so much
I stayed with the little
But I quickly got used to
My untamed youth
I moulded a secret world
And I entered the hideout
I forgot my loves
Who set a trap for me

Now being alone means
Being manly
Not being panicked
Not even by God himself
Otherwise, you get stuck in the usual
You creep, you curse and you hurt
Loves surround you
And they put you in the pen

And me, who wanted so much
I stayed with the little
But I quickly got used to
My untamed youth
I moulded a secret world
And I entered the hideout
I forgot my loves
Who set a trap for me