Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - Ta Pagia

Ta Pagia

Τα βράδια είναι ατέλειωτοι
Αιώνες μαζεμένοι
Μέσα στον ύπνο το βαθύ
Πολυταξιδεμένοι
Άλλοι γυρνάνε με το νου
Και άλλοι στα εμπόδια
Άλλοι ψηλά αρμενίζουνε
Έχουν φτερά στα πόδια

Κι εγώ που θέλησα πολλά
Έμεινα με τα λίγα
Μα γρήγορα συνήθισα
Τα νιάτα μου τ' ατίθασα
Έπλασα κόσμο μυστικό
Και μπήκα σε λημέρι
Ξέχασα τις αγάπες μου
Που μου 'στησαν καρτέρι

Να 'σαι μονάχος σου θα πει
Να είσαι αντρειωμένος
Να μη σε πιάνει πανικός
Ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
Αλλιώς στα πάγια κολλάς
Σέρνεσαι, βρίζεις και πονάς
Αγάπες σε κυκλώνουνε
Και στο μαντρί σε χώνουνε

Κι εγώ που θέλησα πολλά
Έμεινα με τα λίγα
Μα γρήγορα συνήθισα
Τα νιάτα μου τ' ατίθασα
Έπλασα κόσμο μυστικό
Και μπήκα σε λημέρι
Ξέχασα τις αγάπες μου
Που μου 'στησαν καρτέρι

Ta Pagia

The nights are endless
Centuries gathered
In deep sleep
Well-traveled
Some wander with their minds
And others in obstacles
Others sail high
They have wings on their feet

And I who wanted much
Was left with little
But I quickly got used to it
My untamed youth
I created a secret world
And I entered a hideout
I forgot my loves
Who set a trap for me

To be alone means
To be courageous
Not to panic
Not even God himself
Otherwise you get stuck in the rut
You crawl, you swear and you hurt
Loves surround you
And put you in the pen

And I who wanted much
Was left with little
But I quickly got used to it
My untamed youth
I created a secret world
And I entered a hideout
I forgot my loves
Who set a trap for me