Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - Ta Pagia

Ta Pagia

Τα βράδια είναι ατέλειωτοι
Αιώνες μαζεμένοι
Μέσα στον ύπνο το βαθύ
Πολυταξιδεμένοι
Άλλοι γυρνάνε με το νου
Και άλλοι στα εμπόδια
Άλλοι ψηλά αρμενίζουνε
Έχουν φτερά στα πόδια

Κι εγώ που θέλησα πολλά
Έμεινα με τα λίγα
Μα γρήγορα συνήθισα
Τα νιάτα μου τ' ατίθασα
Έπλασα κόσμο μυστικό
Και μπήκα σε λημέρι
Ξέχασα τις αγάπες μου
Που μου 'στησαν καρτέρι

Να 'σαι μονάχος σου θα πει
Να είσαι αντρειωμένος
Να μη σε πιάνει πανικός
Ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
Αλλιώς στα πάγια κολλάς
Σέρνεσαι, βρίζεις και πονάς
Αγάπες σε κυκλώνουνε
Και στο μαντρί σε χώνουνε

Κι εγώ που θέλησα πολλά
Έμεινα με τα λίγα
Μα γρήγορα συνήθισα
Τα νιάτα μου τ' ατίθασα
Έπλασα κόσμο μυστικό
Και μπήκα σε λημέρι
Ξέχασα τις αγάπες μου
Που μου 'στησαν καρτέρι

Les Roches

Les nuits sont des siècles interminables
Rassemblés
Dans le sommeil profond
Qui ont beaucoup voyagé
Certains reviennent avec l'esprit
Et d'autres avec les obstacles
D'autres naviguent haut
Ils ont des ailes à leurs pieds

Et moi qui voulais tant de choses
Je suis resté avec peu
Mais je m'y suis rapidement habitué
Mes jeunes années sauvages
J'ai créé un monde secret
Et je suis entré dans un repaire
J'ai oublié mes amours
Qui m'ont tendu un piège

Être seul, c'est dire
Être courageux
Ne pas paniquer
Même pas Dieu lui-même
Sinon, tu restes coincé dans les roches
Tu rampes, tu jures et tu souffres
Les amours t'entourent
Et te mettent dans l'enclos

Et moi qui voulais tant de choses
Je suis resté avec peu
Mais je m'y suis rapidement habitué
Mes jeunes années sauvages
J'ai créé un monde secret
Et je suis entré dans un repaire
J'ai oublié mes amours
Qui m'ont tendu un piège