Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - To Gramma - Live

To Gramma - Live

Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
Σα να ′ταν όλα ψέματα στάχτες κι αποκαΐδια
Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας
Να 'χω το νου μου αδειανό
Να ′χω και πρίμο τον καιρό

Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει
Θέλω να 'ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε
Πως νιώθουμε παράφορα
Πως ζούμε έτσι αδιάφορα

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια

Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις
Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιος ήσουν και πώς μοιάζεις
Έτσι θα σ' αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
Σα μια γυναίκα μακρινή
Που αγάπησα πριν φύγω

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια

To Gramma - Live

I don't want to think about the same things anymore
As if everything was a lie, ashes and embers
I want open windows for the air to hit me
My mind to be empty
To have time on my side

I don't want you to talk to me about your past anymore
It's not the end of the world if the glass breaks
I want you to come and find me, to sit and talk
Of how we feel wildly
How we live so indifferently

I don't want you to be sad
On Sunday nights
Without this darkness
The years remain empty

I want you to leave, to be saved, to stop complaining
To forget yourself on the way, who you were and what you look like
That way I will love you very much and see you less
Like a distant woman
Who I loved before I left

I don't want you to be sad
On Sunday nights
Without this darkness
The years remain empty