Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - To Gramma

To Gramma

Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
Σα να ′ταν όλα ψέματα στάχτες κι αποκαΐδια
Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας
Να 'χω το νου μου αδειανό
Να ′χω και πρίμο τον καιρό

Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει
Θέλω να 'ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε
Πως νιώθουμε παράφορα
Πως ζούμε έτσι αδιάφορα

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια

Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις
Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιος ήσουν και πώς μοιάζεις
Έτσι θα σ' αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
Σα μια γυναίκα μακρινή
Που αγάπησα πριν φύγω

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια

To Gramma

I don't want to think about the same things anymore
As if it were all lies, ashes, and embers
I want open windows for the wind to blow through me
To clear my mind
And to have time on my side

I don't want you to talk to me about what you've been through
The world won't end if the glass breaks
I want you to come and find me, to sit and talk
About how hopelessly in love we are
About how indifferently we live

I don't want you to be sad
on Sunday evenings
Without this darkness
the years are left empty

I want you to get away to save yourself, to stop complaining
To forget who you were and what you looked like along the way
That's how I'll love you more and see you less
Like a distant woman
That I loved before I left

I don't want you to be sad
on Sunday evenings
Without this darkness
the years are left empty