Текст и перевод песни Σωκράτης Μάλαμας - Tsigaro Ateleioto

Tsigaro Ateleioto

Θα περπατήσω μοναχός κι αυτό το βράδυ
μήπως και βρω της λησμονιάς σου το νερό
και σε υπόγεια σκοτεινά θα βρω σημάδι
μ' ένα ποτήρι ως της αυγής τον πανικό

Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο

Σ' ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο
βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά
και το μυαλό μου που είναι πάλι θολωμένο
στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά

Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο

Tsigaro Ateleioto

I'll walk alone this evening too
in the hope of finding the water of your oblivion,
and in dark basements, I'll search for a sign,
with a drink until the panic of dawn.

My endless cigarette is heavy, my loneliness
resembles a weary woman from the road.
She laughs and sits by me,
serving more drinks and thumping me on the shoulder.

In a glass with a lit fuse
I see your eyes and weep silently,
and my mind, which is clouded again
twists around the noose of your songs.

My endless cigarette is heavy, my loneliness
resembles a weary woman from the road.
She laughs and sits by me,
serving more drinks and thumping me on the shoulder.