Текст и перевод песни Sokratis Malamas - O filakas ki o vasilias

O filakas ki o vasilias

Αυτή η πόλη που αγάπησα παλιά
Κι όλο γυρνούσα στ' ανοιχτά παράθυρά της
Έγινε βάρος που αδιάφορα περνά
Σαν μια συνήθεια παιδική, σαν ένα λάθος

Αυτά τα χρόνια που μετράω με το στανιό
Τα λίγα, τα πολλά, τ' άγνωστα χρόνια
Με βρίσκουν μόνο να γυρνάω μ' ένα φακό
Σ' έναν καθρέφτη μαγικό, μια χούφτα πιόνια

Ένα που αγάπησε πολύ κι άλλο που τυραννιέται
Δυο τρία που ξεστράτισαν κι άγρια παραστράτησαν
Κάποιο που ξόδεψε το φως κι έμεινε άδειος ο καιρός
Λίγα που δυστυχήσανε και τη ζωή γκρεμίσανε

Φύλακα στην καλύβα σου
Κρατάς το βασιλιά τους
Είναι αστείο, σοβαρό
Δε το χωράει η καρδιά τους

Φύλακα στην καλύβα σου
Κρατάς τον άνθρωπό τους
Λείπει το φως, λείπει το φως
Κι έχασαν τον καιρό τους

Φωνάζω μεσ' στη νύχτα
Κι ύστερα σωπαίνω
Σαν τα πουλιά μεσ' στα κλαδιά σου
Το χειμώνα

The Prisoner and the King

This city that I once loved so
And I was always walking in its open windows
Has become a burden passing by indifferently
Like a childhood habit, like a mistake

These years that I count with my pen
The few, the many, the unknown years
Find me only walking around with a flashlight
In a magic mirror, a handful of pawns

One who loved a lot and another who is tormented
Two or three who went astray and went wild
Some who spent the light and the time remained empty
A few who were unhappy and destroyed life

Keeper in your hut
You hold their king
It's funny, serious
Their hearts can't understand it

Keeper in your hut
You hold their man
The light is missing, the light is missing
And they lost their time

I shout in the night
And then I shut up
Like the birds in your branches
In the winter