Текст и перевод песни Sokratis Malamas - O filakas ki o vasilias

O filakas ki o vasilias

Αυτή η πόλη που αγάπησα παλιά
Κι όλο γυρνούσα στ' ανοιχτά παράθυρά της
Έγινε βάρος που αδιάφορα περνά
Σαν μια συνήθεια παιδική, σαν ένα λάθος

Αυτά τα χρόνια που μετράω με το στανιό
Τα λίγα, τα πολλά, τ' άγνωστα χρόνια
Με βρίσκουν μόνο να γυρνάω μ' ένα φακό
Σ' έναν καθρέφτη μαγικό, μια χούφτα πιόνια

Ένα που αγάπησε πολύ κι άλλο που τυραννιέται
Δυο τρία που ξεστράτισαν κι άγρια παραστράτησαν
Κάποιο που ξόδεψε το φως κι έμεινε άδειος ο καιρός
Λίγα που δυστυχήσανε και τη ζωή γκρεμίσανε

Φύλακα στην καλύβα σου
Κρατάς το βασιλιά τους
Είναι αστείο, σοβαρό
Δε το χωράει η καρδιά τους

Φύλακα στην καλύβα σου
Κρατάς τον άνθρωπό τους
Λείπει το φως, λείπει το φως
Κι έχασαν τον καιρό τους

Φωνάζω μεσ' στη νύχτα
Κι ύστερα σωπαίνω
Σαν τα πουλιά μεσ' στα κλαδιά σου
Το χειμώνα

O filakas ki et les vassiles

Cette ville Que J'Aimais Avant
Et je n'arrêtais pas de me tourner vers ses fenêtres ouvertes.
C'est devenu un fardeau qui passe avec désinvolture
Comme une habitude d'enfance, comme une erreur

Ces années que je compte avec Stanio
Les quelques années, les nombreuses années inconnues
Ils me trouvent seulement en train de tourner avec une lampe de poche
Dans un miroir magique, une poignée de pions

Un qui aime beaucoup et un autre qui est tourmenté
Deux ou trois qui se sont égarés et sauvagement égarés
Quelqu'un qui a gaspillé la lumière et laissé le temps vide
Quelques choses qui ont rendu la vie misérable

Garde dans ta cabane
Tu gardes leur roi
C'est drôle, sérieux
Il n'y a pas de place pour leurs cœurs.

Garde dans ta cabane
Tu gardes leur homme
Manque la lumière, manque la lumière
Et ils ont perdu leur temps

Je pleure dans la nuit
Et puis je me tais
Comme des oiseaux dans tes branches
Mois d'hiver