Текст и перевод песни Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας - Fanis (Live)

Fanis (Live)

Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή
Δεν ήσουνα φαντάρος για να σου πω καλός πολίτης
Μα ούτε και που γιόρταζες για να σου πω χρονιά πολλά
Τρελάδικο και φυλακή δυο χρόνια κι έξι μήνες
Ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά
Το ξέρω ζήτησες δουλειά σε χίλια δυο αφεντικά
Κι όλοι ζητούσανε να δουν συστάσεις, προϋπηρεσία
Μα μόλις είδανε κι αυτοί πως είχες κίτρινο χαρτί
Σε διώξανε σαν το σκυλί κι ούτε σ' αφήσανε να πεις
Μια δικαιολογία
Και είπες στην αρχή καλά κι αλλού εζήτησες δουλειά
Κι αλλού ξανά κι αλλού τα ίδια και τα ίδια
Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες και σ' εποχή
Που όλοι σφίγγαν το λουρί κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί
Κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία
Κι ερχότανε κι ο πυρετός κάθε που νύχτωνε
Σε τυρρανούσε καλοκαίρι και χειμώνα
Κι είναι μαρτύριο τρομερό το βίτσιο αυτό το βρομερό
Που σου 'μαθε στη φυλακή
εκείνος ο ψηλός απ' τη Δραπετσώνα
σου λείπει η σκόνη η λευκή, το ξέρεις πως δε φταις εσύ
φωτιές σου καίνε το κορμί,
κουτάλι και βελόνα
Και έκανες υπομονή γιατί φοβόσουν το κελί
Καλόπιανες τη μοναξιά και τον ασβέστη που 'πεφτε
Σαν χιόνι απ' το ταβάνι
Και μέχρι να σου βγει η ψυχή δε θα ξεχάσεις μια στιγμή
Κάποια βραδιά στη φυλακή φωνές και κλάματα
Κι είπανε τ' αλλο το πρωί στο δεκαπέντε το κελί
Ότι βιάσαν οι παλιοί τον έφηβο το Φάνη
Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο κελί σου
Είπαν αυτός είναι απ' ώρα πια νεκρός
Και κάποιος έτρεξε τηλέφωνο να πάρει
Πέντε βδομάδες τώρα υπόφερες το ξέρω
Το ξέρω σου 'λειψε η σκόνη η λευκή
Και μού 'λεγες εκεί ξανά δε θα γυρίσω
σιχάθηκα τις νύχτες τις λευκές
Σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω
Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή

Fanis (Live)

Deux ans que je ne t'avais pas vue
Et je t'ai rencontrée à nouveau un dimanche
Tu offrais de l'ouzo et du cognac au café
Et tu portais tes beaux vêtements comme si c'était une fête
Tu n'étais pas un soldat pour te dire bon citoyen
Mais tu ne fêtais pas non plus pour te dire bonne année
Fous et prison deux ans et six mois
J'ai bu l'ouzo et j'ai dit bonjour
Je sais que tu as cherché du travail auprès de mille et deux patrons
Et tous demandaient à voir des références, de l'expérience
Mais dès qu'ils ont vu que tu avais un papier jaune
Ils t'ont chassé comme un chien et ne t'ont même pas laissé dire
Une excuse
Et tu as dit au début que tout allait bien et tu as cherché du travail ailleurs
Et ailleurs encore et encore, toujours la même chose
Mais tu as eu beaucoup de malchance car tu es tombé sur une période
Où tout le monde serrait la ceinture et tu avais un papier jaune
Et cette couleur, tu sais, provoque une allergie
Et la fièvre montait chaque fois que la nuit tombait
Elle te tyrannisait en été comme en hiver
Et c'est un terrible martyre, ce vice ignoble
Que tu as appris en prison
ce grand homme de Drapetoina
tu manques de poussière blanche, tu sais que ce n'est pas ta faute
des incendies te brûlent le corps,
une cuillère et une aiguille
Et tu as patienté car tu craignais la cellule
Tu faisais la cour à la solitude et à la chaux qui tombait
Comme de la neige du plafond
Et jusqu'à ce que ton âme s'échappe, tu n'oublieras jamais un instant
Une soirée en prison, des cris et des pleurs
Et ils ont dit le lendemain matin à la cellule quinze
Que les anciens ont violé le jeune Fanis
Et quand ils t'ont trouvé gelé dans ta cellule
Ils ont dit qu'il était mort depuis longtemps
Et quelqu'un a couru pour prendre le téléphone
Tu as souffert pendant cinq semaines, je le sais
Je sais que tu as manqué de poussière blanche
Et tu me disais que tu n'y retournerais plus jamais
j'en ai assez des nuits blanches
Comme un être humain, je veux vivre
Deux ans que je ne t'avais pas vue
Et je t'ai rencontrée à nouveau un dimanche
Tu offrais de l'ouzo et du cognac au café
Et tu portais tes beaux vêtements comme si c'était une fête