Текст и перевод песни Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας - Pikria

Pikria

Ό, τι αγαπούσα αρνήθηκα για το πικρό σου αχείλι
τον τρόμου που δοκίμαζα πηδώντας το κατάρτι
το μπούσουλα, τη βάρδια μου και την πορεία στο χάρτη,
για ένα δυσεύρετο μικρό θαλασσινό κοχύλι.

Τον πυρετό στους Τροπικούς, του Ρίο τη μαλαφράντζα
την πυρκαγιά που ανάψαμε μια νύχτα στο Μανάο
Τη μαχαιριά που μου 'δωσε ο Μαγιάρος στην Κωστάντζα
και "Σε πονάει με τη νοτιά;" –Όχι από αλλού πονάω.

Του τρατολόγου τον καημό, του ναύτη την ορφάνια
του καραβιού που κάθισε την πλώρη τη σπασμένη
Τις ξεβαμένες στάμπες μου πούχα για περηφάνεια
για σένα, που σαλπάρισες, γολέτα αρματωμένη.

Τι να σου τάξω ατίθασο παιδί να σε κρατήσω
Παρηγοριά μου ο σάκος μου, σ' Αμερική κι Ασία
Σύρμα που εκόπηκε στα δυο και πως να το ματίσω;
Κατακαημένε, η θάλασσα μισάει την προδοσία.

Κατέβηκε ο Πολύγυρος και γίνηκε λιμάνι,
Λιμάνι κατασκότεινο, στενό, χωρίς φανάρια,
απόψε που αγκαλιάστηκαν Εβραίοι και Μουσουλμάνοι
και ταξιδέψαν τα νησιά στον πόντο, τα Κανάρια.

Pikria

J'ai refusé tout ce que j'aimais pour tes lèvres amères
la peur que j'ai ressentie en sautant du mât
la boussole, mon quart et le cours tracé sur la carte,
pour un petit coquillage marin difficile à trouver.

La fièvre dans les Tropiques, la nonchalance de Rio
l'incendie que nous avons allumé une nuit à Manaus
Le poignard que le Hongrois m'a donné à Constanța
et "Est-ce que ça te fait mal avec le vent du sud ?" - Je ne souffre pas de ça.

Le chagrin de l'aubergiste, l'orphelinat du marin
le navire qui a laissé sa proue cassée
Mes vieilles chaussures que j'avais pour la fierté
pour toi, qui as largué les amarres, goélette armée.

Que puis-je te promettre, enfant indomptable, pour te retenir
Ma consolation, c'est mon sac, en Amérique et en Asie
Le fil qui a été coupé en deux, et comment le réparer ?
Pauvre de moi, la mer hait la trahison.

Polygyros est descendu et est devenu un port,
Un port sombre, étroit, sans phares,
ce soir où Juifs et Musulmans se sont embrassés
et les îles ont voyagé vers l'océan, les Canaries.