Текст и перевод песни Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας - Υπόγειο

Υπόγειο

Τους ήλιους δεν εμέτρησες
που σε ζητήσαν τόσα χρόνια.
Πού 'σαι γυναίκα
με τα γαλάζια τσίνορα;
Σ' έκρυψε στο φουστάνι της
η μαραμένη κοπέλα
πέντε χειμώνες σ' έθαψαν
σε χιόνι λασπερό.
Μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται
απ' τη νιότη σου
γι' αυτό νωρίς βραδιάζει
πριν χορτάσεις.
Το μεσημέρι καίει
στα ψηλά τα δώματα,
το κύμα του ξανθό
λούζει τους δρόμους.
Πεθαίνεις με τους ποιητές
κάθε ηλιοβασίλεμα.
Τα χέρια σου μυρίζουν
απ' τα μαλλιά τους.
Χτυπάει η καμπάνα
που δεν πιστεύεις πια.
Σε ξένη αυλή συνομιλείς
με το φεγγάρι.
Σου 'φερε ο Μυλόζ
φέτος την άνοιξη.
Την πείνα σου ποιος άλλος
μπορούσε να νοιαστεί;
Φουρτούνιασε τη γειτονιά
το φιλντισένιο αμάξι του.
Γίνου όμορφη, γίνου όμορφη,
στα περιβόλια θα σε δείξει.
Έχεις ένα χαμόγελο
από μαργαριτάρια,
ψαράδες Σικελοί
στο ταίριαξαν να το φοράς.
Ψάξε και βρες το
πριν σε κλείσει η νύχτα
σ' ένα υπόγειο βαθύτερο
από τούτο.

Подземелье

Ты не считала солнц,
что звали тебя столько лет.
Где ты, женщина
с голубыми волосами?
Спрятала тебя в своем платье
увядшая девушка,
пять зим погребли тебя
в грязном снегу.
Большая летучая мышь питается
твоей молодостью,
поэтому рано наступает вечер,
прежде чем ты насытишься.
Полдень жжет
высокие крыши,
его светлая волна
омывает улицы.
Ты умираешь с поэтами
каждый закат.
Твои руки пахнут
их волосами.
Звонит колокол,
в который ты больше не веришь.
В чужом дворе ты разговариваешь
с луной.
Принес тебе Милоз
этой весной.
О твоем голоде кто еще
мог позаботиться?
Взбудоражила район
его машина цвета слоновой кости.
Стань красивой, стань красивой,
в садах он тебя покажет.
У тебя улыбка
из жемчуга,
сицилийские рыбаки
подобрали ее для тебя.
Найди ее
прежде чем ночь заключит тебя
в подземелье глубже,
чем это.