Текст и перевод песни Χάρις Αλεξίου - Μεγάλωσα (Radio Edit)

Μεγάλωσα (Radio Edit)

Μεγάλωσα
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέμα
Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω
Κορόιδεψα την δίψα μου να δω... γιατί είμαι εδώ
Γιατί είμαι εδώ;
Μεγάλωσα
Με αισθήματα χημείας, με στιλ δοσοληψίας
Με βλέμματα συμπάθειας
Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;
Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
Πάντα γι′ άλλα μιλάμε. Πάντα γι' άλλους μιλάμε.
Πάντα γι′ άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.
Μεγάλωσα
Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτουποταγή
Ηθοποιος παιδί στο ρόλο του μεγάλου
Δε σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Με μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ
Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι' άλλα μιλάμε.
Πάντα γι' άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.
Μεγάλωσα
Σύνδεση otenet
Γλυκά απ′ το Pallete
Μετά στα Silhouette
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό
Πάμε γι′ άλλα
Βάλτο στα πόδια πονάει πολύ
Σε φτύνω, σε φιλώ δε σε πάω μα σ' αγαπώ
Παράνοια διάνοια επιφάνεια
Στεριά Πιάσαμε στεριά
Δάκρυα... καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα... καλά μου δάκρυα
Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι′ άλλα μιλάμε. Πάντα γι' άλλους μιλάμε
Πάντα γι′ άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα
Αγάπη πριν το Άλφα
Και κάτω απ' το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει
Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα
Μα το παιδάκι κλαίει
Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει.
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
"Kαλά να πάθει Καλά να πάθει Καλά να πάθει"
Η μάνα του φωνάζει
Του δίνει γάλα, το μαλώνει
Έτσι πια θα το μεγαλώνει
Πάντα γι′ άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα θα πει να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις με αυτό που σ' αρρωσταίνει
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια
Να ρίχνεις σ' άλλους τ′ άδικα
Να βλέπεις πρωινάδικα
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για τις ειδήσεις
Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό
Να πολεμάς στον καναπέ
Να μην μπορείς χωρίς φραπέ
Πάντα γι′ άλλους μιλάμε
Μεγάλωσα θα πει
Να' ρχεται η ανατροπή
Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά σου να γδέρνουν
Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις
Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουνε για περιβάλλον
Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα
Όνειρα ξεχασμένα

I've Grown Up (Radio Edit)

I've Grown Up
In the city's monster
I drank fear, pollution, and lies
Swallowed greasy words
Slipped away from my desire to learn
Mocked my thirst to see... why am I here?
Why am I here?
I've Grown Up
With chemical feelings, with a transactional style
With looks of sympathy
And pointless efforts to be good
Us?
Another us, other us
We always talk about other things. We always talk about others.
We always talk about others so we don't hurt, so we forget.
I've Grown Up
Monster of the family
Meaningless politeness with false submission
A child actor in the role of an adult
I'm not talking about violence, I'm talking about rape
Living adolescence means war
With an adolescence of mud, in the filthy city
An adult, then neurotic
We always talk about other things.
We always talk about others so we don't hurt, so we forget.
I've Grown Up
Otenet connection
Sweets from Pallete
Then to Silhouette
We cover our pain with food
Dreams crushed, later depression
Freak of the Ego, a shipwrecked bully
Let's go for other things
Run away, it hurts a lot
I spit on you, I kiss you, I don't like you but I love you
Paranoia, intellect, surface
Land We reached land
Tears... my hot tears
The pain softens
Tears... my good tears
Biological cleansing
We always talk about other things. We always talk about others
We always talk about others so we don't hurt, so we forget
I've Grown Up
Love before Alpha
And below zero, my subconscious
Muddies its space
Recycles my rotten fruits
I've Grown Up
But the little child cries
He doesn't know why he's to blame. He has nowhere to go.
He chews his nails and wets the sheets
Withdrawn for years in the depths of his manger
"He deserves it He deserves it He deserves it"
His mother shouts
She gives him milk, scolds him
This is how she will raise him now
We always talk about others so we don't hurt, so we forget
Growing up means pretending
To live with absence
To become authority
To learn to laugh
And to watch out
To make decisions
To be forbidden to lose
Growing up means
To live with what makes you sick
To build more tiles
To take out tons of garbage
To blame others for injustices
To watch morning shows
To listen faithfully to the analyses
To thirst for news
To say yes and to say no
To get used to porn
To fight on the couch
To not be able to live without frappé
We always talk about others
Growing up means
The overturn is coming
Times bring it to you
Your brains are skinned
To seek a nest
And to find oases
In the psychoses of others
Who have for their environment
Same faces as you
Knees bent
Forgotten dreams