Текст и перевод песни Χάρις Αλεξίου - Μεγάλωσα (Radio Edit)

Μεγάλωσα (Radio Edit)

Μεγάλωσα
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέμα
Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω
Κορόιδεψα την δίψα μου να δω... γιατί είμαι εδώ
Γιατί είμαι εδώ;
Μεγάλωσα
Με αισθήματα χημείας, με στιλ δοσοληψίας
Με βλέμματα συμπάθειας
Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;
Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
Πάντα γι′ άλλα μιλάμε. Πάντα γι' άλλους μιλάμε.
Πάντα γι′ άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.
Μεγάλωσα
Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτουποταγή
Ηθοποιος παιδί στο ρόλο του μεγάλου
Δε σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Με μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ
Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι' άλλα μιλάμε.
Πάντα γι' άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.
Μεγάλωσα
Σύνδεση otenet
Γλυκά απ′ το Pallete
Μετά στα Silhouette
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό
Πάμε γι′ άλλα
Βάλτο στα πόδια πονάει πολύ
Σε φτύνω, σε φιλώ δε σε πάω μα σ' αγαπώ
Παράνοια διάνοια επιφάνεια
Στεριά Πιάσαμε στεριά
Δάκρυα... καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα... καλά μου δάκρυα
Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι′ άλλα μιλάμε. Πάντα γι' άλλους μιλάμε
Πάντα γι′ άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα
Αγάπη πριν το Άλφα
Και κάτω απ' το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει
Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα
Μα το παιδάκι κλαίει
Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει.
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
"Kαλά να πάθει Καλά να πάθει Καλά να πάθει"
Η μάνα του φωνάζει
Του δίνει γάλα, το μαλώνει
Έτσι πια θα το μεγαλώνει
Πάντα γι′ άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα θα πει να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις με αυτό που σ' αρρωσταίνει
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια
Να ρίχνεις σ' άλλους τ′ άδικα
Να βλέπεις πρωινάδικα
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για τις ειδήσεις
Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό
Να πολεμάς στον καναπέ
Να μην μπορείς χωρίς φραπέ
Πάντα γι′ άλλους μιλάμε
Μεγάλωσα θα πει
Να' ρχεται η ανατροπή
Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά σου να γδέρνουν
Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις
Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουνε για περιβάλλον
Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα
Όνειρα ξεχασμένα

J'ai grandi (Radio Edit)

J'ai grandi
Dans la bête de la ville
J'ai bu beaucoup de peur, j'ai bu de la pollution, j'ai bu du mensonge
J'ai avalé des mots gras
Je me suis échappée de mon désir d'apprendre
Je me suis moquée de ma soif de voir... pourquoi je suis ici
Pourquoi suis-je ici ?
J'ai grandi
Avec des sentiments de chimie, avec un style d'échange
Avec des regards de sympathie
Et des efforts inutiles pour être bons
Nous ?
D'autres nous, d'autres nous
On parle toujours des autres. On parle toujours des autres.
On parle toujours des autres comme ça on ne souffre pas comme ça on oublie.
J'ai grandi
La bête de la famille
De la gentillesse vaine avec de la fausse soumission
Enfant acteur dans le rôle du grand
Je ne te parle pas de violence, je parle de viol
Vivre l'adolescence signifie la guerre
Avec une adolescence boueuse, dans la ville dégoûtante
Adulte après, nerveux
On parle toujours des autres.
On parle toujours des autres comme ça on ne souffre pas comme ça on oublie.
J'ai grandi
Connexion otenet
Des bonbons du Pallete
Puis aux Silhouette
On recouvre les douleurs avec de la nourriture
Les rêves en écrasement, plus tard la dépression
Monstre du Moi avec une bravoure naufragé
On passe à autre chose
Mets-le en marche, il a très mal
Je te crache dessus, je t'embrasse, je ne t'emmène pas, mais je t'aime
Paranoïa intelligence surface
Terre Ferme, nous avons touché terre
Larmes... mes larmes brûlantes
La douleur s'adoucit
Larmes... mes bonnes larmes
Nettoyage biologique
On parle toujours des autres. On parle toujours des autres
On parle toujours des autres comme ça on ne souffre pas comme ça on oublie
J'ai grandi
Amour avant le Alpha
Et en dessous du zéro mon subconscient
Le sol le rend boueux
Il recycle mes fruits pourris
J'ai grandi
Mais le petit pleure
Il ne sait pas pourquoi il est fautif. Il n'a nulle part où aller.
Il ronge ses ongles et mouille les draps
Retirée pendant des années dans les profondeurs de sa crèche
"Qu'il soit bien puni Qu'il soit bien puni Qu'il soit bien puni"
Sa mère crie
Elle lui donne du lait, elle le gronde
C'est comme ça qu'elle le fera grandir
On parle toujours des autres comme ça on ne souffre pas comme ça on oublie
Grandir, c'est faire semblant
Vivre l'absence
Devenir pouvoir
Apprendre à rire
Et à surveiller
Prendre des décisions
Il est interdit de perdre
Grandir signifie
Vivre avec ce qui te rend malade
Construire d'autres tuiles
Sortir des tonnes d'ordures
Jeter sur les autres ce qui est inutile
Regarder les matinaux
Écouter fidèlement les analyses
Avoir soif de sang pour les nouvelles
Dire oui et dire non
S'habituer au porno
Se battre sur le canapé
Ne pas pouvoir vivre sans un frappé
On parle toujours des autres
Grandir signifie
Que la révolution arrive
Que les temps te donnent
Que tes pensées te griffent
Que tu demandes à te blottir
Et que tu trouves des oasis
Dans les psychoses des autres
Qui ont comme environnement
Les mêmes visages que toi
Les genoux pliés
Les rêves oubliés