Текст и перевод песни Χάρις Αλεξίου - Οι δικοί μου ξένοι

Οι δικοί μου ξένοι

Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί
Είναι αυτοί που ζουν κοντά μου
Τους κοιτάζω, τους αγγίζω, τους μιλώ
Τους ανοίγω την καρδιά μου

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
Μες στην άγνωστη ψυχή του
Ο καθένας στη δική του ξενιτιά
Πολεμάει για τη ζωή του

Οι δικοί μου ξένοι
Είν' οι αγαπημένοι

Οι δικοί μου ανθρώποι ζούνε μακριά
Κι από μακριά αγαπάνε
'Ετσι μεγαλώνει ο κόσμος κι η καρδιά
Και θυμόμαστε όπου πάμε

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
Κι αδελφή ψυχή γυρεύει
Και στα κρύσταλλα κομμάτια της καρδιάς
Την αλήθεια του λαξεύει

Οι δικοί μου ανθρώποι
Της καρδιάς μου οι τόποι

My Own Strangers

My own strangers, the most distant ones,
Are those who live close to me.
I look at them, I touch them, I talk to them,
I open my heart to them.

But each one travels alone,
Within their unknown soul.
Each one in their own foreign land,
Fighting for their life.

My own strangers,
They are my loved ones.

My own people live far away,
And from afar they love.
Thus the world and the heart grow larger,
And we remember wherever we go.

But each one travels alone,
And seeks a kindred spirit.
And in the crystal shards of their heart,
They carve out their truth.

My own people,
The places of my heart.