Текст и перевод песни Χρήστος Θηβαίος - Ο Άμλετ Της Σελήνης

Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα
Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν' ανατραπεί
Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια
Τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή
Πενθούσες με τους έρωτες γυμνός και μεθυσμένος
Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς
Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος
Μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς
Τι ζήλεψες τι τα θελες τα ένδοξα Παρίσια
Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές
Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια
Και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές
Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης
Έσβησες μ' ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής
Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις
Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής

Обманув небо заклинаний черное пламя
Что жизнь создается без единой отменено
И все слова, из ума, что это наши слова
Все μάγευες с препаратами в непослушная молчание
Πενθούσες с любви чуть-чуть и пьян
Потому что с их бессмертными-у тебя счета
Со арии из оперы τραύλιζες побежденный
Из провинции ученик в присутствии двух χρησμούς
Что ты ревнуешь, что хочешь, прославленных Παρίσια
В любом случае мир уже не везде является tekke
Διεκδικούσες чудеса, которые дают χασίσια
И галлюцинациями тех, кто живут в тюрьмах
И в тот вечер, когда ты одет Гамлет Луны
Ты стер меня взрыв, огни сцены
И монологи начали, и загадки, чтобы раскрыть
Из искусства и эпохи старой и темной