Текст и перевод песни Χρήστος Θηβαίος - Ο Άμλετ Της Σελήνης

Ο Άμλετ Της Σελήνης

Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα
Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν' ανατραπεί
Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια
Τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή
Πενθούσες με τους έρωτες γυμνός και μεθυσμένος
Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς
Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος
Μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς
Τι ζήλεψες τι τα θελες τα ένδοξα Παρίσια
Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές
Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια
Και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές
Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης
Έσβησες μ' ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής
Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις
Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής

Гамлет Луны

Ты обманула небеса чернокнижными чарами,
Что жизнь даруется, не переворачиваясь с ног на голову.
И все слова безумцев, что были нашими словами,
Ты заколдовала зельями в расточительной тишине.
Ты оплакивал любви, нагой и опьяненный,
Ведь у тебя с бессмертными были счеты.
Арии оперы шептал ты, побежденный,
Ученик захолустья пред двумя пророчествами.
Что ты завидовал, зачем тебе славный Париж?
Так или иначе, мир теперь везде — притон.
Ты требовал чудес, что дарит гашиш,
И галлюцинаций тех, кто живет в тюрьме.
И в ту ночь, когда ты нарядился Гамлетом Луны,
Ты одним дуновением погасил огни сцены.
И начал монологи, и загадки разгадывать,
Искусства и эпохи древней и темной.