Текст и перевод песни Анна Герман - Greckie Wino

Pamiętam małe, białe miasto w ostrym świetle dnia.
Południe puste i wypalone słońcem aż do dna.
Leniwy czas w uliczkę tę prowadził nas.
Kafejka i chłodne wino, które krąży z rąk do rąk.
W kwadracie cienia, w cichym natchnieniu trwał taneczny krąg.
Południa czas połączył nas ostatni raz.
Zorba i Ty...
Wszystko w pustkę odpłynęło.
Wino i Ty...
To, co było, już minęło.
Zorba i Ty...
Słońce miłość wypaliło na wspomnienia pył.
Zorba i Ty...
Jeszcze w sercu rytm Południa.
Wino i Ty...
Znikła gdzieś nadzieja złudna.
Zorba i Ty...
To już nasze pożegnanie.
Czas żegnaj mi.
Za oknem piach mazowiecki, sosna krzywa, smukły świerk.
Powoli dnia już ubywa, już niedługo pierwszy śnieg.
Zwyczajny czas, nie pierwszy raz, odmienił nas.
W powodzi zdarzeń odpływa coraz dalej tamten dzień.
Wśród nowych marzeń pozostał jednak Twojej twarzy cień.
By raz po raz, choć płynie czas, mógł złączyć nas.
Zorba i Ty...
Wszystko w pustkę odpłynęło.
Wino i Ty...
To, co było, już minęło.
Zorba i Ty...
Słońce miłość wypaliło na wspomnienia pył.
Zorba i Ty...
Jeszcze w sercu rytm Południa.
Wino i Ty...
Znikła gdzieś nadzieja złudna.
Zorba i Ty...
To już nasze pożegnanie.
Czas żegnaj mi.

Я помню маленький белый город при ярком свете дня.
Юг пуст и выжжен солнцем до самого дна.
Ленивое время в этот переулок привело нас.
Кафе и прохладное вино, которое циркулирует из рук в руки.
В квадрате тени, в безмолвном воодушевлении продолжался танцевальный круг.
Полуденное время соединило нас в последний раз.
Зорба и ты...
Все в пустоту уплыло.
Вино и ты...
То, что было, уже прошло.
Зорба и ты...
Солнце обожгло воспоминания пылью.
Зорба и ты...
Еще в сердце ритм Юга.
Вино и ты...
Куда-то исчезла обманчивая Надежда.
Зорба и ты...
Это наше прощание.
Время Прощай.
За окном песок, кривая сосна, стройная ель.
Мало-помалу день уже стих, скоро первый снег.
Обычное время, не в первый раз, изменило нас.
Поток событий уходит все дальше и дальше.
Однако среди новых мечтаний осталась тень.
Чтобы снова и снова, хотя время течет, он мог объединить нас.
Зорба и ты...
Все в пустоту уплыло.
Вино и ты...
То, что было, уже прошло.
Зорба и ты...
Солнце обожгло воспоминания пылью.
Зорба и ты...
Еще в сердце ритм Юга.
Вино и ты...
Куда-то исчезла обманчивая Надежда.
Зорба и ты...
Это наше прощание.
Время Прощай.