ระยะทำใจ - กัน นภัทร перевод на немецкий

ระยะทำใจ

เจ็บ และจริงๆ ก็พร้อมจะไป
แต่วันนี้ เธอเป็นคนที่ขอให้รอ
อีกครั้งที่จะยอมเธอแม้ใจมันจะท้อ
กับการต้องรอให้เธอนั้นเคลียร์เรื่องเขา

หลบ อยู่ลำพังเพราะหวังลมๆ
กับเหตุผลที่เธอเป็นคนพูดให้ดีใจ
กับเขาที่คบทุกวัน มันเหมือนทนกันไป
อยู่ในระยะทำใจในการเลิกรา

อีกนานไหม เธอจะทำใจได้หรือเปล่า
หากว่ามันยืดยาว แล้วฉันต้องทำเช่นไร
ที่มันท้อ ไม่ใช่ต้องรอถึงเมื่อไหร่
แต่กลัวเธอไม่ตัดใจ
สุดท้ายคนรอไม่เหลืออะไร
ยิ่งซ้ำเติมความเสียใจให้คน ที่มันรักเธอ

เสี่ยงอยู่กับรักที่ต้องทนรอ
แต่เธอขอ ก็พร้อมจะรอแม้นานเพียงไร
ก็รู้ลึกๆ แล้วเธอยังรักเขาเต็มใจ
ความหวังที่รอในใจมันอาจไม่มี

อีกนานไหม เธอจะทำใจได้หรือเปล่า
หากว่ามันยืดยาว แล้วฉันต้องทำเช่นไร
ที่มันท้อ ไม่ใช่ต้องรอถึงเมื่อไหร่
แต่กลัวเธอไม่ตัดใจ
สุดท้ายคนรอไม่เหลืออะไร
ยิ่งซ้ำเติมความเสียใจให้คนที่มันรักเธอ

สุดท้ายคนรอไม่เหลืออะไร
ยิ่งซ้ำเติมความเสียใจให้คน ที่มันรักเธอ...

Zeit des Akzeptierens

Verletzt, und eigentlich bereit zu gehen.
Aber heute bist du diejenige, die mich gebeten hat zu warten.
Noch einmal werde ich dir nachgeben, auch wenn mein Herz entmutigt ist.
Mit dem Wartenmüssen, bis du die Sache mit ihm geklärt hast.

Ich verstecke mich, allein, weil ich vergeblich hoffe.
Auf die Gründe, die du genannt hast, um mich glücklich zu machen.
Mit ihm, den du jeden Tag triffst, es scheint, als würdet ihr euch nur ertragen.
In der Phase, dich mit der Trennung abzufinden.

Wie lange noch? Wirst du es schaffen, dich zu entscheiden?
Wenn es sich hinzieht, was soll ich dann tun?
Was mich entmutigt, ist nicht, wie lange ich warten muss,
sondern die Angst, dass du den Schlussstrich nicht ziehst.
Am Ende bleibt dem Wartenden nichts übrig.
Was den Schmerz für den, der dich liebt, nur noch vergrößert.

Ich riskiere es mit einer Liebe, bei der ich warten muss.
Aber du bittest darum, also bin ich bereit zu warten, egal wie lange.
Tief im Inneren weiß ich, dass du ihn immer noch von ganzem Herzen liebst.
Die Hoffnung in meinem Herzen ist vielleicht vergebens.

Wie lange noch? Wirst du es schaffen, dich zu entscheiden?
Wenn es sich hinzieht, was soll ich dann tun?
Was mich entmutigt, ist nicht, wie lange ich warten muss,
sondern die Angst, dass du den Schlussstrich nicht ziehst.
Am Ende bleibt dem Wartenden nichts übrig.
Was den Schmerz für den, der dich liebt, nur noch vergrößert.

Am Ende bleibt dem Wartenden nichts übrig.
Was den Schmerz für den, der dich liebt, nur noch vergrößert...