ลูกลุงขี้เมา - คาราบาว перевод на немецкий

ลูกลุงขี้เมา

เขาเกิดจากความรักของครอบครัวชนบท
ชีวิตแสนรันทดทำให้พ่อจากไป
แม่บอกพ่อเข้ากรุงมุ่งทำงานเพื่อหาเงิน
เผชิญโชคชะตาในเมืองใหญ่

แต่เดิมพ่อมีหวังยังส่งข่าวติดต่อมา
ผ่านไปหลายปีกว่าข่าวไม่มาพ่อเงียบหาย
เป็นตายหรือร้ายดีอยู่ทางนี้เฝ้าแต่คอย
บางครั้งแม่เหม่อลอยแล้วสะอื้นไห้

เนิ่นนานยี่สิบปีจนบัดนี้เขาเป็นหนุ่ม
ชีวิตยังลุ่มๆ ยังดอนๆ ไม่ไปไหน
ข้าวเปลือกที่ปลูกมามีราคาแค่ต้นทุน
ไปงอกไปพอกพูนพ่อค้ากำไร

ที่ดินไม่มีเหลือก้มหน้ากินบนที่เช่า
แม่ป่วยเพราะโศกเศร้าได้ไม่นานก็จากไป
เหลือเขาเพียงลำพังฝังศพแม่ไว้ข้างวัด
มีเงินจะมาจัดงานศพให้ยิ่งใหญ่

ใครหนอใครกันยังทุกข์ยาก
อยู่กินลำบากในชนบทวันนี้
รู้ไหมคนเมืองมักคอยเอาเปรียบ
ทั้งหยามทั้งเหยียบปล้นชิงไม่เหลือชิ้นดี

ไม่มีห่วงใดๆ กลับบ้านไร่กลับนาดอน
ลูกโทนพร้อมเร่ร่อนตามหาพ่อผู้สูญหาย
เมืองกรุงกับอีสานมีตำนานตกทอดมา
ผู้คนทิ้งไร่นาหาชีวิตใหม่

ลูกโทนแม้เคยเห็นใบหน้าพ่อในความจำ
เดินหาเช้าจรดค่ำคนมันเยอะเมืองมันใหญ่
ถามใครก็ไม่รู้กลับจ้องดูหัวจรดตีน
อีสานคนเปื้อนดินกลิ่นโคลนสาบควาย

เป็นคนเหมือนๆ กัน แต่กลับมีเส้นแบ่งกั้น
ไม่ใช่ที่เธอฉันแต่เธอนั้นมาจากไหน
จากดินแดนกันดารจากชนชั้นยากและจน
ที่นี่เขาไม่สนคนมีเงินเป็นใหญ่

ฉันเคยเห็นผู้เฒ่าลุงขี้เมาข้ามถนน
หากใครพบลูกโทนช่วยบอกทีพ่อเขาตาย
ไม่ต้องเที่ยวตามหาจงก้มหน้าสู้ต่อไป
ฉันคือกำลังใจข้ามฟากให้ได้
สะพานลอย

ชีวิตนั้นมีสองฟาก
ฟากความทุกข์ยากอีกฟากความสุขสบาย
อย่าท้อขอให้โทนอดทน
อดทนถึงวันฟ้าดินเห็นใจ

Der Sohn des betrunkenen Onkels

Er wurde aus der Liebe einer ländlichen Familie geboren.
Ein elendes Leben führte dazu, dass sein Vater wegging.
Seine Mutter sagte, sein Vater sei nach Bangkok gegangen, um Arbeit zu finden.
Er stellte sich dem Schicksal in der großen Stadt.

Früher hatte sein Vater Hoffnung und schickte noch Nachrichten.
Nach vielen Jahren kamen keine Nachrichten mehr, sein Vater verschwand.
Ob er tot oder lebendig ist, hier wartet man nur.
Manchmal ist seine Mutter abwesend und schluchzt dann.

Zwanzig Jahre sind vergangen, bis er jetzt ein junger Mann ist.
Sein Leben ist immer noch ein Auf und Ab, er kommt nicht voran.
Der angebaute Reis hat nur den Preis der Kosten.
Die Händler machen Gewinn.

Es gibt kein Land mehr, er beugt sich und isst auf gepachtetem Land.
Seine Mutter wurde krank vor Kummer und starb bald darauf.
Er blieb allein zurück und begrub seine Mutter neben dem Tempel.
Wenn er Geld hat, wird er eine große Beerdigung organisieren.

Wer leidet noch immer?
Wer lebt heute in Not auf dem Land?
Weißt du, die Städter beuten oft aus.
Sie verachten und treten, rauben alles.

Es gibt keine Sorgen mehr, er kehrt zum Bauernhof, zum Reisfeld zurück.
Der einzige Sohn ist bereit, umherzuziehen, um seinen verlorenen Vater zu suchen.
Bangkok und Isan haben eine überlieferte Legende.
Die Menschen verlassen ihre Felder, um ein neues Leben zu suchen.

Der einzige Sohn hat das Gesicht seines Vaters nur noch in Erinnerung.
Er sucht von morgens bis abends, es gibt viele Menschen, die Stadt ist groß.
Er fragt jeden, aber niemand weiß es, sie starren ihn nur von Kopf bis Fuß an.
Ein Isan-Mensch, beschmutzt mit Erde, der Geruch von Schlamm und Büffel.

Sie sind Menschen wie alle anderen, aber es gibt eine Trennlinie.
Nicht du oder ich, sondern woher kommst du?
Aus einem kargen Land, aus einer armen und bedürftigen Schicht.
Hier interessiert das niemanden, die Reichen haben das Sagen.

Ich habe einen alten Mann gesehen, einen betrunkenen Onkel, der die Straße überquerte.
Wenn jemand den einzigen Sohn findet, sagt ihm bitte, dass sein Vater tot ist.
Er muss nicht mehr suchen, er soll sich beugen und weiterkämpfen.
Ich bin die Ermutigung, die ihm hilft, die andere Seite zu erreichen.
Die Fußgängerbrücke.

Das Leben hat zwei Seiten.
Eine Seite des Leidens und eine Seite des Glücks.
Gib nicht auf, lieber Sohn, sei geduldig.
Sei geduldig, bis der Himmel und die Erde Mitleid haben.