Текст и перевод песни Carabao - แม่สาว

แม่สาว

เป็นเพียงมนุษย์เดินดิน
มีเพียงชีวิตจนๆ
ก็เพียงพอแค่ดิ้นรนหาเลี้ยงชีพ

ไม่มีความหมายใดๆ
กับยุคสมัยเงินตรา
ชีวิตก็แค่ราคา
ซื้อขายแลกเปลี่ยน

ดังไม้ดอก โดนเขาเด็ด

ดมดอมเสร็จก็ขยำ

ทำเหมือนทาส ที่เขาแลก

เป็นเงินตราเก็บไปใช้

เหมือนคนมีกรรมชาตินี้ทำใจ

เป็นแม่สาวไม่มีสิทธิ์

ทดแทนบุญคุณ
เกื้อหนุนเธอมา

จ่ายราคาด้วย
เรือนกายไปหากิน

ดูเขาได้ แต่เป็นไม่ได้

ทั้งๆ ที่เธอก็มนุษย์

เป็นเพราะเกิด ในม่านหมอก

จึงเป็นคนแต่ไม่เหมือน

เพราะการเป็นชนกลุ่มน้อยใดๆ

เธอเป็นได้แค่คนเถื่อน

สังคมไทยๆ ไม่ให้อภัย

ช่วยไม่ได้ เธอเกิดเอง

เป็นเพียงมนุษย์เดินดิน
มีเพียงชีวิตจนๆ
ก็เพียงพอแค่ดิ้นรนหาเลี้ยงชีพ

ไม่มีความหมายใดๆ
กับยุคสมัยเงินตรา
ชีวิตก็แค่ราคา
ซื้อขายแลกเปลี่ยน

เป็นแม่สาวตัวน้อย

มาจากดอยแม่ไหน

หน้าตาเหมือนคนไทย

แต่ทำไมต้อยต่ำ

อยากจะบอกให้รู้

ว่าโลกนี้มันเหลื่อมล้ำ

เต็มไปด้วยเคราะห์กรรม

แห่งชนชั้น ชั้นขน

ดมไม้ดอก โดยไม่เด็ด

คุณจะรู้ว่ามันหอม

ธรรมชาติ คือผู้สร้าง

เสกสรรค์ปั้นแต่งชีวิต

ก็เพียงใจคุณเคารพความจริง

แบ่งปันรักให้คนอื่น

ไม่เอาตัวตนตั้งเป็นกำแพง

หวาดระแวงต่อความจริง

เป็นเพียงมนุษย์เดินดิน
มีเพียงชีวิตจนๆ
ก็เพียงพอแค่ดิ้นรนหาเลี้ยงชีพ

ไม่มีความหมายใดๆ
กับยุคสมัยเงินตรา
ชีวิตก็แค่ราคา
ซื้อขายแลกเปลี่ยน

เป็นเพียงมนุษย์เดินดิน
มีเพียงชีวิตจนๆ
ก็เพียงพอแค่ดิ้นรน
หาเลี้ยงชีพ

ไม่มีความหมายใดๆ
กับยุคสมัยเงินตรา
ชีวิตก็แค่ราคา
ซื้อขายแลกเปลี่ยน
เป็นเพียงมนุษย์เดินดิน
มีเพียงชีวิตจนๆ
ก็เพียงพอแค่ดิ้นรน
หาเลี้ยงชีพ

ไม่มีความหมายใดๆ
กับยุคสมัยเงินตรา
ชีวิตก็แค่ราคา
ซื้อขายแลกเปลี่ยน

Девушка

Ты – всего лишь человек земной,
С бедной и простой судьбой,
Вынужден бороться за кусок свой.

Нет в тебе ценности никакой
В эпоху денег и торговли,
Жизнь – лишь цена,
Что продается и покупается.

Словно цветок, тебя срывают,

Вдыхают аромат и бросают прочь.

Ты словно рабыня, которой торгуют,

Превращая в деньги, чтобы тратить их всласть.

Смирись, ведь ты рождена с такой участью,

Девушка, у которой нет права

Отплатить добром
Той, что вскормила,

Расплачиваясь собой,
Продавая тело за кусок хлеба.

Смотреть можно, трогать нельзя,

Хоть ты и человек, как и все мы.

Ты рождена под другим небом,

И хоть человек, но другая.

Ведь ты – лишь меньшинство, гонимая,

Дикарка в глазах общества,

Которое не прощает таких, как ты.

Ничего не поделаешь, ты такой родилась.

Ты – всего лишь человек земной,
С бедной и простой судьбой,
Вынужден бороться за кусок свой.

Нет в тебе ценности никакой
В эпоху денег и торговли,
Жизнь – лишь цена,
Что продается и покупается.

Девушка ты юная,

С каких гор пришла?

Лицом на тайку похожа,

Но почему же так унижена?

Хочу, чтоб ты знала,

Что мир несправедлив,

Полон боли и кармы,

Где люди делятся на сорта.

Вдохни аромат цветка, не срывая,

И ты почувствуешь его прелесть.

Природа – великий творец,

Она создает и дарит жизнь.

Просто уважай ее творение,

Делись любовью с другими,

Не прячься за стеной эгоизма,

Не бойся правды жизни.

Ты – всего лишь человек земной,
С бедной и простой судьбой,
Вынужден бороться за кусок свой.

Нет в тебе ценности никакой
В эпоху денег и торговли,
Жизнь – лишь цена,
Что продается и покупается.

Ты – всего лишь человек земной,
С бедной и простой судьбой,
Вынужден бороться
за кусок свой.

Нет в тебе ценности никакой
В эпоху денег и торговли,
Жизнь – лишь цена,
Что продается и покупается.
Ты – всего лишь человек земной,
С бедной и простой судьбой,
Вынужден бороться
за кусок свой.

Нет в тебе ценности никакой
В эпоху денег и торговли,
Жизнь – лишь цена,
Что продается и покупается.