Текст и перевод песни จั๊กจั่น วันวิสา - ปรับทุกข์กับเงา

ปรับทุกข์กับเงา

อยากจะมีใครสักคน ยามสับสนคอยเป็นเพื่อนใจ
เส้นทางที่ยาวไกล จะมีบ้างไหมใครร่วมเดิน
อยากมีคนดูแล มากปัญหาที่ต้องเผชิญ
แบ่งเบาภาระที่เกิน ก้าวเดินเคียงไม่ถอย

อยู่คนเดียวตามลำพัง ดูบางครั้งก็ยังพอไหว
อยากจะมีคนรู้ใจ ก้าวต่อไปคงไม่เลื่อนลอย
เฝ้าบอกใจตัวเอง จะนานเพียงไหนใจก็จะคอย
เมื่อกำลังใจถดถอย จะยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวก้อยใคร

ปรับทุกข์กับเงาบ่อย ๆ คนที่คอยเมื่อใดจะมา
ฝากสายลมโชคชะตา พัดเธอมาให้เจอได้ไหม
นานพอแล้ว ที่ใจนี้ต้องเดินเดียวดาย
บางคืนอยากมีใคร ส่งเสียงผ่านสายบอกว่าฝันดี

วอนดาวที่ส่องแสง อย่าเพิ่งหน่ายแหนงคำร้องขอ
มีเพียงเงาเคลียคลอ คือคำตัดพ้อยามเหงาทุกที
ฟ้าแต้มดาวกับเดือน ต่างจากฉันหาใครไม่มี
กอดเหงากี่ล้านนาที ถึงจะมีคนแทนที่เงา

ปรับทุกข์กับเงาบ่อย ๆ คนที่คอยเมื่อใดจะมา
ฝากสายลมโชคชะตา พัดเธอมาให้เจอได้ไหม
นานพอแล้ว ที่ใจนี้ต้องเดินเดียวดาย
บางคืนอยากมีใคร ส่งเสียงผ่านสายบอกว่าฝันดี

วอนดาวที่ส่องแสง อย่าเพิ่งหน่ายแหนงคำร้องขอ
มีเพียงเงาเคลียคลอ คือคำตัดพ้อยามเหงาทุกที
ฟ้าแต้มดาวกับเดือน ต่างจากฉันหาใครไม่มี
กอดเหงากี่ล้านนาที ถึงจะมีคนแทนที่เงา

Confiding in My Shadow

I wish I had someone by my side, to comfort me when I'm lost.
On this long and winding road, will I ever find a companion?
I long for someone to care for me, to share my burdens.
To lighten my load and walk beside me, never retreating.

Being alone is bearable at times, but I yearn for a confidant.
I desire a soulmate to steady my steps.
I keep telling myself to be patient, that one day I'll find my match.
When my spirits are low, whose hand will I reach for?

I often confide in my shadow, but I wonder when someone real will come.
I entrust the winds of fate to bring you to me.
I've been lonely for far too long.
On some nights, I crave someone to whisper goodnight.

I implore the shining stars, don't ignore my pleas.
Only my shadow keeps me company, a constant reminder of my solitude.
The sky adorns itself with stars and the moon, but I can't find a companion to call my own.
How many nights must I endure this loneliness before someone replaces my shadow?

I often confide in my shadow, but I wonder when someone real will come.
I entrust the winds of fate to bring you to me.
I've been lonely for far too long.
On some nights, I crave someone to whisper goodnight.

I implore the shining stars, don't ignore my pleas.
Only my shadow keeps me company, a constant reminder of my solitude.
The sky adorns itself with stars and the moon, but I can't find a companion to call my own.
How many nights must I endure this loneliness before someone replaces my shadow?