รอพี่ที่นครพนม - ต่าย อรทัย перевод на немецкий

รอพี่ที่นครพนม

สายลมพัดส่าเมื่อคราหน้าหนาว
คิดถึงเด้ คิดถึงคราว
เมื่อก่อนสองเฮาเคียงคู่สุขสม
นัดมาพบกัน
เที่ยวงานพระธาตุพนม
จุดธูปขอพรกลางลม
ฮักอย่าล่มยามอ้ายห่างไกล

หัวใจดวงเก่าเฝ้าคอยนับวัน
ริมฝั่งโขงคืนมีพระจันทร์
แสงนวลๆเฮาสองเคียงใกล้
อ้ายเคยควงแขน
เป่าคลอหยอกล้อเดือนหงาย
นานแล้วทิ้งบ้านเฮาไป
เป็นจั่งได๋หายตามสายลม

งานธาตุพนม
หนาวลมน้องขมขื่นใจ
ผู้คนหลั่งไหล
กราบไหว้ขอพรพนม
บ่มีเงาอ้าย
คืนมาเหมือนดังคารม
เจ็บเหงาในใจเหลือข่ม
วอนธาตุพนมอุ้มสมฮักส่ง.

สายลมโบยโบก
นั่งโศกเศร้าแสน
คิดถึงเด้ คิดถึงแฟน
ผู้เคยเป่าแคนเลาะแดนฝั่งโขง
วอนสายลมสั่ง
น้องยังเฝ้าคอยซื่อตรง
แม้นอ้ายได้ดีสูงส่ง
อย่าลืมฝั่งโขงนครพนม
สายลมโบยโบก
นั่งโศกเศร้าแสน
คิดถึงเด้ คิดถึงแฟน
ผู้เคยเป่าแคนเลาะแดนฝั่งโขง
วอนสายลมสั่ง
น้องยังเฝ้าคอยซื่อตรง
แม้นอ้ายได้ดีสูงส่ง
อย่าลืมฝั่งโขงนครพนม

Warten auf dich in Nakhon Phanom

Der Winterwind weht kühl
Ich vermisse dich, vermisse die Zeit
Als wir beide glücklich zusammen waren
Wir verabredeten uns,
um das Fest von Phra That Phanom zu besuchen
Zündeten Räucherstäbchen an, beteten im Wind
Dass unsere Liebe nicht zerbricht, während du fern bist

Mein altes Herz zählt wartend die Tage
Am Ufer des Mekong, in einer Mondnacht
Im sanften Schein waren wir uns nah
Du nahmst mich einst am Arm
Spieltest Khaen, scherztest unter dem hellen Mond
Lange ist's her, dass du unser Zuhause verlassen hast
Wie geht es dir? Verschwunden mit dem Wind

Beim Fest von That Phanom,
im kalten Wind, ist mein Herz voller Kummer
Die Menschen strömen herbei,
verneigen sich, beten um Segen in Phanom
Doch kein Schatten von dir ist hier,
zurückgekehrt, wie deine Worte es versprachen
Der Schmerz der Einsamkeit in meinem Herzen ist unerträglich
Ich flehe That Phanom an, unsere Liebe zu vereinen.

Der Wind weht sanft
Ich sitze hier, unendlich traurig
Ich vermisse dich, vermisse meinen Liebsten
Der einst Khaen spielte entlang des Mekong-Ufers
Ich bitte den Wind, dir auszurichten,
dass ich immer noch treu warte
Auch wenn du großen Erfolg hast und aufgestiegen bist,
vergiss nicht das Mekong-Ufer, Nakhon Phanom
Der Wind weht sanft
Ich sitze hier, unendlich traurig
Ich vermisse dich, vermisse meinen Liebsten
Der einst Khaen spielte entlang des Mekong-Ufers
Ich bitte den Wind, dir auszurichten,
dass ich immer noch treu warte
Auch wenn du großen Erfolg hast und aufgestiegen bist,
vergiss nicht das Mekong-Ufer, Nakhon Phanom