Текст и перевод песни ต่าย อรทัย - สาวรำวง

สาวรำวง

อายุสิบห้า ได้มาเป็นสาวรำวง
มาใส่กระโปรงวับๆ แวมๆ
ไฟสลัวมัวเหมือนคืนเดือนแรม
อะร้าแอร่ม อยู่บนฟลอร์เต้นรำ

เราเกิดมาเป็นคนต้อยต่ำ
กระด่างกระดำ ดั่งเม็ดดินเม็ดทราย
สาวน้อยใจกล้า ต้องมาเป็นสาวรำวง
นั่งตีคิ้วโก่ง รอบัตรโค้งจากชาย
ปากพูดจา ขออย่ามากล้ำกราย
นิดเดียวพอได้ อย่ามากไปนะพี่จ๋า

โปรดมองฉัน เป็นแค่เพียงอาหารตา
เห็นใจเถิดหนา คู่ขาเต้นรำวง
มีผู้เฒ่ากำลังเฝ้ารอ ทั้งแม่และพ่อ
คอยเฝ้ารอใจบุญหนุนส่ง จึงปล่อยลูกสาว
ที่รักมาเป็นสาวรำวง จึงปล่อยลูกสาว
ที่รักมาเป็นสาวรำวง ก็คงเข้าใจแล้วว่า
ไยสาวใจกล้า กระโดดขึ้นบน เวที

กฐินผ้าป่า ทั้งงานวัดงานโยม
มาแอ่วมาห้อม มาเต้นฟ้อนรำวง
หนุ่มใหญ่หนุ่มน้อย เข้ามาโค้งนวลอนงค์
สามช่ารำวง ตะบึงฮ่อจนเหงื่อไหล
แต่งสีสรรชีวิตชีวา คนบ้านไพร
ชาวนาชาวไร่ เป็นสุขใจในงานบุญ

ท้องฟ้าสว่าง ยามรุ่งอรุโณทัย
เราเริ่มต้นใหม่ ยามเมื่อฟ้าราตรี
เปลี่ยนเวียนไป รักน้ำใจไมตรี
ร้อยวันพันปี รับไมตรีอยู่เสมอ
จากคืนนี้ คงต้องมีวันพบเจอ
แล้วใครที่เหม่อ คราวโบกมืออำลา

La danseuse de la ronde

J'ai quinze ans et je suis une danseuse de la ronde
Je porte une jupe qui laisse entrevoir mes jambes
La lumière est faible, comme une nuit de pleine lune
Je danse sur la piste de danse, pleine d'énergie

Je suis née pour être une humble fille
Simple comme un grain de sable
Une jeune fille courageuse, je dois être une danseuse de la ronde
Je me tiens fièrement, attendant un geste de ta part
Parle-moi, mais ne sois pas impoli
Un peu d'attention, mais ne sois pas trop pressant, mon cher

S'il te plaît, ne me vois que comme un plaisir pour les yeux
Aie pitié de moi, mon partenaire de danse
Mes parents me surveillent de près
Ils espèrent que la générosité des gens m'aidera, et c'est pourquoi ils m'ont laissée
Devenir une danseuse de la ronde, ils m'ont laissée
Devenir une danseuse de la ronde, tu comprends maintenant pourquoi
Une jeune fille courageuse a sauté sur scène

Pour les offrandes de tissus, les fêtes de village et les pèlerinages
On vient se divertir, danser la ronde
Les hommes jeunes et âgés, s'inclinent devant moi
La ronde s'emballe, on danse jusqu'à la sueur
On ajoute des couleurs à la vie, les gens de la campagne
Les fermiers sont heureux pendant les fêtes

Le ciel s'éclaircit, l'aube se lève
Nous recommençons, lorsque la nuit arrive
Tout change, on reste unis par l'amitié
Depuis des siècles, la gentillesse est toujours là
A partir d'aujourd'hui, nous nous reverrons peut-être
Et qui, lorsque nous nous dirons au revoir, aura le cœur lourd?