Текст и перевод песни ต่าย อรทัย - ไร่อ้อยรอยช้ำ

ไร่อ้อยรอยช้ำ

น้องต้องมาแสนเศร้าอยู่ในไร่อ้อย
พี่แอบคล้อยหนีไกลจากจร
ลมโบกอ้อยพลิ้วหวิว ใจอารมณ์
พี่คนสอนรักให้ใช่ไหม
เคยผูกพันรักใคร่ด้วยใจแสนซื่อ
ไม่เคยถือถึงจนอย่างไร
ขอให้ใจนั้นรักกันจริงใจ
เบื่อใช่ไหมหายไปหลายปี
**กินอ้อยจนเสียความหวานหมด
ก็กลับทรยศเสียจนช้ำตรม เหลือที่
เห็นไร่แตงคนอื่นเขาดี
พี่ก็มาหลบหลี้ดั่งผีที่มาหลอกกัน
วอนให้ลมนั้นช่วยหอบความรักกลับ
ช่วยไปรับเขามาเจอะฉัน
เพราะพ่อแม่รู้ถึงความสัมพันธ์
ให้พี่นั้นคืนกลับไร่อ้อย**

Bruised Sugarcane Field

I must live in sadness in the sugarcane field
You stealthily left me far from here
The wind shakes the sugarcane, my heart grieves
Did you teach me love, that is, no?
We were once bound by love and honest hearts
I never cared about your poverty
I only asked that you love me with all your heart
Are you tired of me? You've been gone for years
**I've eaten sugarcane until its sweetness has faded
And you betrayed me, leaving me heartbroken
You now admire the melon fields of others
I come here as a ghost, haunting you
I beg the wind to carry my love back
To bring you to meet me again
Because my parents know of our relationship
And have ordered me to return to the sugarcane field**