Текст и перевод песни นกแล - อุ๊ย

อุ๊ย

อุ๊ย

ฟังดูคล้ายคำอุทาน
แต่ความจริงนั้นคือสรรพนามคนแก่
ผู้ที่ให้กำเนิดพ่อแม่
ถือไม้เท้าย่ำแย่ เราเรียกแกว่าอุ๊ย

เมื่อยามที่เราร้องไห้
ถูกเฆี่ยนทีไร ก็วิ่งไปหาอุ๊ย
เมื่อยามไม่มีสตางค์
อยากกินหนมจัง ก็วิ่งไปขออุ๊ย
ใกล้วันหยุดเรียนเมื่อไหร่
ใกล้วันหยุดเรียนเมื่อไหร่
พวกเราดีใจ จะได้ไปนอนบ้านอุ๊ย

ฟังดูคล้ายคำอุทาน
แต่ความจริงนั้นคือสรรพนามคนแก่
ผู้ที่ให้กำเนิดพ่อแม่
ถือไม้เท้าย่ำแย่ เราเรียกแกว่าอุ๊ย

เมื่อยามที่เราเป็นไข้
คนที่ร้อนใจ อีกคนคืออุ๊ย
หาด้ายมามัดข้อมือ
ท่องมนต์เสียงอือ ตัดไข้ใบ้บุ้ย
ไข้หายเหมือนดังปลิดทิ้ง
ไข้หายเหมือนดังปลิดทิ้ง
จะจริงไม่จริง เราก็เชื่อมืออุ๊ย

ฟังดูคล้ายคำอุทาน
แต่ความจริงนั้นคือสรรพนามคนแก่
ผู้ที่ให้กำเนิดพ่อแม่
ถือไม้เท้าย่ำแย่ เราเรียกแกว่าอุ๊ย

เมตตา กรุณา ปราณี
สิ่งนี้มากมี อยู่ที่ตัวอุ๊ย
จะยืน จะเดิน จะนอน
น้ำคำพร่ำสอนไม่จางจากอุ๊ย
หากหนูโตเป็นผู้ใหญ่
หากหนูโตเป็นผู้ใหญ่
ขอน้อมดวงใจทดแทนพระคุณแด่อุ๊ย

ฟังดูคล้ายคำอุทาน
แต่ความจริงนั้นคือสรรพนามคนแก่
ผู้ที่ให้กำเนิดพ่อแม่
ถือไม้เท้าย่ำแย่ เราเรียกแกว่าอุ๊ย

อุ๊ย

ฟังดูคล้ายคำอุทาน
แต่ความจริงนั้นคือสรรพนามคนแก่
ผู้ที่ให้กำเนิดพ่อแม่
ถือไม้เท้าย่ำแย่ เราเรียกแกว่าอุ๊ย

ฟังดูคล้ายคำอุทาน
แต่ความจริงนั้นคือสรรพนามคนแก่
ผู้ที่ให้กำเนิดพ่อแม่
ถือไม้เท้าย่ำแย่ เราเรียกแกว่าอุ๊ย

อุ๊ย

Бабушка

Бабушка

Звучит как возглас,
Но на самом деле это обращение к старому человеку,
Тому, кто дал жизнь моим родителям,
С палочкой, еле передвигаясь, мы зовем её бабушкой.

Когда я плакал,
После каждого наказания, я бежал к бабушке.
Когда у меня не было денег,
Я хотел сладостей, и бежал просить у бабушки.
Ближе к каникулам,
Ближе к каникулам,
Мы радовались, что поедем к бабушке.

Звучит как возглас,
Но на самом деле это обращение к старому человеку,
Тому, кто дал жизнь моим родителям,
С палочкой, еле передвигаясь, мы зовем её бабушкой.

Когда я болел,
Тот, кто волновался, была моя бабушка.
Она находила нитку, чтобы повязать на запястье,
Читала заклинания, шептала,
И лихорадка проходила, как будто её и не было,
Лихорадка проходила, как будто её и не было,
Правда это или нет, я верил в бабушкины руки.

Звучит как возглас,
Но на самом деле это обращение к старому человеку,
Тому, кто дал жизнь моим родителям,
С палочкой, еле передвигаясь, мы зовем её бабушкой.

Любовь, сострадание, милосердие,
Всё это в изобилии было у моей бабушки.
Стоя, идя, лёжа,
Её наставления не исчезали.
Когда я вырасту,
Когда я вырасту,
Я склонюсь перед ней, чтобы отплатить за её доброту.

Звучит как возглас,
Но на самом деле это обращение к старому человеку,
Тому, кто дал жизнь моим родителям,
С палочкой, еле передвигаясь, мы зовем её бабушкой.

Бабушка

Звучит как возглас,
Но на самом деле это обращение к старому человеку,
Тому, кто дал жизнь моим родителям,
С палочкой, еле передвигаясь, мы зовем её бабушкой.

Звучит как возглас,
Но на самом деле это обращение к старому человеку,
Тому, кто дал жизнь моим родителям,
С палочкой, еле передвигаясь, мы зовем её бабушкой.

Бабушка