Текст и перевод песни บีม จารุวรรณ - เมื่อไม่มีเธอ (ในวันที่ฟ้าสีเทา)

เมื่อไม่มีเธอ (ในวันที่ฟ้าสีเทา)

รู้ทันทีว่าทรมาน มันอาการเป็นเช่นไร
ก็เมื่อวันที่เธอ จากกันไปไม่ย้อนมา
ไม่คิดเลยวันหนึ่ง คำว่าเราจะลงเอยด้วยน้ำตา
อยากพูดคำว่าลา ก็สายไป

ทุกคืนหลับยังไม่ลง เฝ้าแต่คิดถึงเธอเสมอ
ไม่มีสิทธิ์ได้พบเจอ จบไปแล้ว ต้องยอมเข้าใจ
เหมือนทุกสิ่งถูกสร้างมา จบด้วยการจากลา
เหมือนโชคชะตา กำหนดไว้

ในวันที่ฟ้ามีเพียงแค่สีเทา ความเหงามันกินในใจ
โลกใบเดิมมันกว้างเกินไป เมื่อไม่มีเธอ
ก็ยังไม่รู้จะไปทางไหนดี ชีวิตที่มันขาดเธอ
มันหมดเรี่ยวแรงไม่มีแสงส่องใจ เหมือนตัวคนเดียว

หลายคนที่เคยเดินเข้ามา แล้วก็ลาลับหายไป
แต่แปลกตรงที่ใจ ยังไม่ลืมเธอสักที
แค่เสี้ยวเวลา พาเราจากกัน ความเป็นจริงไม่ปราณี
ไม่มีวันพรุ่งนี้ ให้รักเธอ

ทุกคืนหลับยังไม่ลง เฝ้าแต่คิดถึงเธอเสมอ
ไม่มีสิทธิ์ได้พบเจอ จบไปแล้ว ต้องยอมเข้าใจ
เหมือนทุกสิ่งถูกสร้างมา จบด้วยการจากลา
เหมือนโชคชะตา กำหนดไว้

ในวันที่ฟ้ามีเพียงแค่สีเทา ความเหงามันกินในใจ
โลกใบเดิมมันกว้างเกินไป เมื่อไม่มีเธอ
ก็ยังไม่รู้จะไปทางไหนดี ชีวิตที่มันขาดเธอ
มันหมดเรี่ยวแรงไม่มีแสงส่องใจ เหมือนตัวคนเดียว

เหมือนทุกสิ่งถูกสร้างมา จบด้วยการจากลา
เหมือนโชคชะตา กำหนดไว้

ในวันที่ฟ้ามีเพียงแค่สีเทา ความเหงามันกินในใจ
โลกใบเดิมมันกว้างเกินไป เมื่อไม่มีเธอ
ก็ยังไม่รู้จะไปทางไหนดี ชีวิตที่มันขาดเธอ
มันหมดเรี่ยวแรงไม่มีแสงส่องใจ

ในวันที่ฟ้ามีเพียงแค่สีเทา ความเหงามันกินในใจ
โลกใบเดิมมันกว้างเกินไป เมื่อไม่มีเธอ
ก็ยังไม่รู้จะไปทางไหนดี ชีวิตที่มันขาดเธอ
มันหมดเรี่ยวแรงไม่มีแสงส่องใจ เหมือนตัวคนเดียว
มันหมดเรี่ยวแรงไม่มีแสงส่องใจ เมื่อไม่มีเธ

Когда тебя нет (В день, когда небо серое)

Я сразу поняла, как это мучительно,
В тот день, когда ты ушёл и не вернулся.
Никогда не думала, что наше "мы" закончится слезами,
Хотела сказать "прощай", но уже слишком поздно.

Каждую ночь не могу уснуть, постоянно думаю о тебе,
Нет права тебя увидеть, всё кончено, нужно смириться.
Словно всё создано, чтобы закончиться расставанием,
Как будто судьба так решила.

В день, когда небо только серое, одиночество съедает меня изнутри,
Прежний мир слишком велик, когда тебя нет рядом.
Я всё ещё не знаю, куда идти, жизнь без тебя,
Лишила меня сил, нет света в душе, словно я совсем одна.

Многие приходили в мою жизнь, а потом исчезали,
Но странно, что моё сердце до сих пор не забыло тебя.
Всего лишь мгновение разлучило нас, реальность безжалостна,
Нет завтрашнего дня, чтобы любить тебя.

Каждую ночь не могу уснуть, постоянно думаю о тебе,
Нет права тебя увидеть, всё кончено, нужно смириться.
Словно всё создано, чтобы закончиться расставанием,
Как будто судьба так решила.

В день, когда небо только серое, одиночество съедает меня изнутри,
Прежний мир слишком велик, когда тебя нет рядом.
Я всё ещё не знаю, куда идти, жизнь без тебя,
Лишила меня сил, нет света в душе, словно я совсем одна.

Словно всё создано, чтобы закончиться расставанием,
Как будто судьба так решила.

В день, когда небо только серое, одиночество съедает меня изнутри,
Прежний мир слишком велик, когда тебя нет рядом.
Я всё ещё не знаю, куда идти, жизнь без тебя,
Лишила меня сил, нет света в душе.

В день, когда небо только серое, одиночество съедает меня изнутри,
Прежний мир слишком велик, когда тебя нет рядом.
Я всё ещё не знаю, куда идти, жизнь без тебя,
Лишила меня сил, нет света в душе, словно я совсем одна.
Лишила меня сил, нет света в душе, когда тебя нет рядом.