หนุ่มน้อย - ปู พงษ์สิทธิ์ перевод на русский

หนุ่มน้อย

เขาเดินเข้าออกในซอยทุกวัน
เพื่อนฝูงทุกคนต่างรักใคร่เขา
ทุกๆ ตอนเช้าแต่งตัวไปเรียน
ไม่เคยจะเกจะขาด
พ่อแม่ภูมิใจมีลูกผู้ชายเอาการเอางานเอาเรียน
ก็ชีวิตนี้ดั่งไม้ใกล้ฝั่ง
หวังพึ่งพาลูกชายคนเดียว
โอ โอ เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ
โอ โอ เจ้าเด็กหนุ่มของแม่
ตกเย็นเลิกเรียนกลับบ้านตามเคย
ห้อยโหนรถเมล์อย่างเก่า
นึกถึงกับข้าว บนจานใบเก่ามีแม่กับพ่อล้อมวง
แต่แล้วทันใด โลกมืดดับไป
มีสัตว์ร้ายมองดูคล้ายว่าเป็นคน
ทำร้ายร่างกายรุมตีจนตาย
แล้วสลายร่างหายในหมู่คน
โอ โอ เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ
โอ โอ เจ้าเด็กหนุ่มของแม่

พ่อแม่รู้ข่าวร้ายร่ำร้องแทบวางวายกลิ้งเกลือกลงกับกองเลือดของลูก
ลูกฉันทำอะไร เขายังไม่ควรตาย หนุ่มน้อยผู้มีอนาคตไกล
แค่สีเสื้อไม่เหมือนคำสอนแต่ปางไหน นี่สีใคร นั่นสีมึง นี่สีกู
ความหวังพังทลายแต่นี้จะอยู่อย่างไร
เพราะหัวใจเพียงดวงเดียวแหลกสลาย
ฮูว์... โฮว์... ฮูว์
ฮูว์... โฮว์... ฮูว์

พ่อแม่รู้ข่าวร้ายร่ำร้องแทบวางวายกลิ้งเกลือกลงกับกองเลือดของลูก
ลูกฉันทำอะไร เขายังไม่ควรตาย หนุ่มน้อยผู้มีอนาคตไกล
แค่สีเสื้อไม่เหมือนคำสอนแต่ปางไหน นี่สีใคร นั่นสีมึง นี่สีกู
ความหวังพังทลายแต่นี้จะอยู่อย่างไร
เพราะหัวใจเพียงดวงเดียวแหลกสลาย
ฮูว์... โฮว์... ฮูว์
ฮูว์... โฮว์... ฮูว์

ตั้งแต่บัดนี้ ไม่มีอีกแล้ว เด็กหนุ่มคนดีประจำซอย พ่อแม่ก็หายครอบครัวสลายไม่สายทุกคนก็ลืม
ฮูว์... ฮูว์... ฮูว์
ฮูว์... ฮูว์... ฮูว์
ฮูว์... ฮูว์... ฮูว์

Юноша

Он ходил по этой улице каждый день,
Все друзья любили и уважали его.
Каждое утро он одевался в школу,
Никогда не пропускал занятий.
Родители гордились своим трудолюбивым и прилежным сыном,
Ведь жизнь их, как дерево у берега,
Надеялись только на единственного сына.
О, о, мальчик мой, сынок,
О, о, мальчик мой, кровиночка.
Вечером, после школы, он возвращался домой, как обычно,
Ехал в переполненном автобусе, как всегда.
Думал об ужине, о старой тарелке, о маме и папе за столом.
Но внезапно мир погрузился во тьму,
Появились звери, похожие на людей,
Избили его до смерти,
И растворились в толпе.
О, о, мальчик мой, сынок,
О, о, мальчик мой, кровиночка.

Родители, узнав страшную новость, рыдали, катаясь по земле, посыпая солью кровь своего сына.
Что сделал мой сын? Он не должен был умереть, юноша с блестящим будущим.
Всего лишь цвет рубашки не такой, как учили с давних времен. Это чей цвет? Это твой цвет! А это мой!
Надежды рухнули, как теперь жить?
Ведь единственное сердце разбито вдребезги.
Ху... Хо... Ху...
Ху... Хо... Ху...

Родители, узнав страшную новость, рыдали, катаясь по земле, посыпая солью кровь своего сына.
Что сделал мой сын? Он не должен был умереть, юноша с блестящим будущим.
Всего лишь цвет рубашки не такой, как учили с давних времен. Это чей цвет? Это твой цвет! А это мой!
Надежды рухнули, как теперь жить?
Ведь единственное сердце разбито вдребезги.
Ху... Хо... Ху...
Ху... Хо... Ху...

С этого момента больше нет хорошего парня с нашей улицы. Родители исчезли, семья разрушена, вскоре все забудут.
Ху... Ху... Ху...
Ху... Ху... Ху...
Ху... Ху... Ху...