อยู่ตรงนี้ - ปู พงษ์สิทธิ์ перевод на немецкий

อยู่ตรงนี้

วานนี้ ยังมีเธอ
อยู่ตรงนั้น ตรงนี้เสมอ เดินมา เดินไป
ไม่เคยหันเหไปไหน
อยู่ตรงกลางหว่างใจ ไปไหน ก็มีเธออยู่

อยู่ตรงนั้น มานาน
อยู่ในความรู้.สึก สำนึกในใจ ว่ารัก.
ยามเช้าสดชื่นเสมอ
จะมีเธอตื่นทำของเช้า ไปสู้กับงาน
แยกทางชั่วครั้งชั่วคราว
ออกดิ้นรนมือสาวเท้าวาง ด้วยรองชีวิต.

แต่เธอไปไม่ลา ไม่มีเธอ กลับมา ไม่มี แม้นเสียง

นึกถึง เธอบอกกับฉัน มีแต่ความตายเท่านั้น
ที่จะพรากเรา ไปจากกัน ได้

วันนี้ คนที่เรารัก มาจากเราไป
ความตาย พรากเธอไปไหน ใครเล่าจะรู้
เธอคง จะเหงา เคว้งคว้างคงเศร้าสับสน
ผู้คน มากมาย ความตาย ยังเลือก เอาเธอ.
ไปแล้ว ไม่มี หวนคืน.

แต่เธอไปไม่ลา ไม่มีเธอ กลับมา ไม่มี แม้นเสียง

วันนี้ คนที่เรารัก มาจากเราไป
ความตาย พรากเธอไปไหน
ใครเล่าจะรู้
เธอคง จะเหงา เคว้งคว้างคงเศร้าสับสน
ผู้คน มากมาย ความตาย ยังเลือก เอาเธอ.
ไปแล้ว ไม่มี หวนกลับ

วันนี้ ฉันไม่มีเธอ
ไม่อยากเผลอใจคิด ชีวิตจะเป็นอย่างไร
วันนี้ ฉันไม่มีเธอ
ไม่อยากเผลอใจคิด ชีวิตจะเป็นอย่างไร.

Genau hier

Gestern warst du noch da,
dort drüben, immer hier, kamst und gingst.
Nie hast du dich woanders hinbegeben,
warst mitten in meinem Herzen, wohin ich auch ging, du warst da.

Warst lange dort,
in meinem Gefühl, tief im Herzen wissend, dass ich liebe.
Jeder Morgen war stets erfrischend,
du wärst aufgewacht, hättest das Frühstück zubereitet, um dich der Arbeit zu stellen.
Wir trennten uns nur für kurze Zeit,
gingst hinaus, um dich abzumühen, das Leben zu bestreiten.

Aber du gingst ohne Abschied, kamst nicht zurück, nicht einmal ein Laut.

Ich erinnere mich, du sagtest mir, nur der Tod allein
könnte uns voneinander trennen.

Heute ist die, die ich liebe, von mir gegangen.
Wohin hat der Tod dich entrissen? Wer könnte das wissen?
Du musst einsam sein, verloren, traurig und verwirrt.
So viele Menschen, und doch hat der Tod dich ausgewählt.
Gegangen, ohne Wiederkehr.

Aber du gingst ohne Abschied, kamst nicht zurück, nicht einmal ein Laut.

Heute ist die, die ich liebe, von mir gegangen.
Wohin hat der Tod dich entrissen?
Wer könnte das wissen?
Du musst einsam sein, verloren, traurig und verwirrt.
So viele Menschen, und doch hat der Tod dich ausgewählt.
Gegangen, ohne zurückzukehren.

Heute habe ich dich nicht mehr,
ich will nicht unbedacht daran denken, wie das Leben sein wird.
Heute habe ich dich nicht mehr,
ich will nicht unbedacht daran denken, wie das Leben sein wird.