ของใคร - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ перевод на немецкий

ของใคร

ฟังตั้งแต่เล็กจนเติบโต
สะสมโมโหจนโตใหญ่
แผ่นดินด้ามขวานเป็นของใคร
คนไทยสยามมายึดเอา

เข้าไปฝึกฝนประสบการณ์
เกิดความชำนาญในการฆ่า
ระบง ระเบิดใครผ่านมา
แผ่นดินของข้า ฆ่าให้ตาย

เกิดเป็นเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
ป้องแผ่นดินไว้หัวใจสั่ง
อาสาเข้าพื้นที่รุงรัง
ร้อยพันปัญหา ไม่เข้าใจ

สองฝ่ายฟาดฟันเข้าหักหาญ
ต่างก็ต้องการแผ่นดินไว้
พงเผ่าชาติพันธุ์เรื่องของใคร
ต่างไม่สนใจ จะเอาแผ่นดินนี้

คุยกันดีไหมเปิดดวงใจ
ต้องการยังไงพระคุณท่าน
เพียงหยุดฆ่าฟัน ฆ่ากันได้ไหม
แผ่นดินทุกที่โลกสร้างมา
มนุษย์อุตส่าห์ยื้อแย่งกัน
ของแกของฉัน ของใครกันหนอ

คุยกันดีไหมเปิดดวงใจ
ต้องการยังไงพระคุณท่าน
เพียงหยุดฆ่าฟัน ฆ่ากันได้ไหม
แผ่นดินทุกที่โลกสร้างมา
มนุษย์อุตส่าห์ยื้อแย่งกัน
ของแกของฉัน ของใครกันหนอ

ตายตก ตกตายไปมากมาย
รอศพสุดท้ายอีกกี่คน
มืดมน มืดมน มืดมน มืดมน

Wem gehört es?

Ich hörte es seit meiner Kindheit, bis ich erwachsen war,
sammelte Wut an, bis ich groß wurde.
Das Land der Axthand, wem gehört es?
Die siamesischen Thais kamen und nahmen es in Besitz.

Ich ging hinein, um Erfahrungen zu sammeln und zu üben,
wurde geschickt im Töten.
Minen, Bomben, wer auch immer vorbeikommt,
mein Land – töte sie!

Geboren aus thailändischem Fleisch und Blut,
das Land zu schützen, befiehlt mein Herz.
Ich meldete mich freiwillig, um das chaotische Gebiet zu betreten,
hunderte, tausende Probleme – ich verstehe es nicht.

Zwei Seiten schlagen aufeinander ein, kämpfen erbittert,
beide wollen das Land für sich.
Abstammung, ethnische Zugehörigkeit – wessen Angelegenheit ist das?
Keiner kümmert sich darum, sie wollen dieses Land.

Sollen wir reden, meine Dame, unsere Herzen öffnen?
Was wollt Ihr, meine Verehrte?
Können wir einfach aufhören zu morden, uns gegenseitig zu töten?
Alles Land hat die Welt erschaffen,
die Menschen bemühen sich, es einander wegzunehmen.
Deins, meins – wem gehört es bloß?

Sollen wir reden, meine Dame, unsere Herzen öffnen?
Was wollt Ihr, meine Verehrte?
Können wir einfach aufhören zu morden, uns gegenseitig zu töten?
Alles Land hat die Welt erschaffen,
die Menschen bemühen sich, es einander wegzunehmen.
Deins, meins – wem gehört es bloß?

Gestorben, gefallen, so viele sind gestorben.
Auf die letzte Leiche wartend, wie viele Menschen noch?
Dunkel, düster, dunkel, düster.