Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - ของใคร

ของใคร

ฟังตั้งแต่เล็กจนเติบโต
สะสมโมโหจนโตใหญ่
แผ่นดินด้ามขวานเป็นของใคร
คนไทยสยามมายึดเอา

เข้าไปฝึกฝนประสบการณ์
เกิดความชำนาญในการฆ่า
ระบง ระเบิดใครผ่านมา
แผ่นดินของข้า ฆ่าให้ตาย

เกิดเป็นเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
ป้องแผ่นดินไว้หัวใจสั่ง
อาสาเข้าพื้นที่รุงรัง
ร้อยพันปัญหา ไม่เข้าใจ

สองฝ่ายฟาดฟันเข้าหักหาญ
ต่างก็ต้องการแผ่นดินไว้
พงเผ่าชาติพันธุ์เรื่องของใคร
ต่างไม่สนใจ จะเอาแผ่นดินนี้

คุยกันดีไหมเปิดดวงใจ
ต้องการยังไงพระคุณท่าน
เพียงหยุดฆ่าฟัน ฆ่ากันได้ไหม
แผ่นดินทุกที่โลกสร้างมา
มนุษย์อุตส่าห์ยื้อแย่งกัน
ของแกของฉัน ของใครกันหนอ

คุยกันดีไหมเปิดดวงใจ
ต้องการยังไงพระคุณท่าน
เพียงหยุดฆ่าฟัน ฆ่ากันได้ไหม
แผ่นดินทุกที่โลกสร้างมา
มนุษย์อุตส่าห์ยื้อแย่งกัน
ของแกของฉัน ของใครกันหนอ

ตายตก ตกตายไปมากมาย
รอศพสุดท้ายอีกกี่คน
มืดมน มืดมน มืดมน มืดมน

À qui appartient-il ?

J'ai écouté depuis mon enfance jusqu'à ma maturité
J'ai accumulé la colère jusqu'à ma grandeur
Cette terre, de qui est-elle ?
Les Thaïlandais de Siam se sont emparés d'elle.

Je me suis entraîné, j'ai gagné en expérience
Je suis devenu compétent dans l'art de tuer
Fusils, bombes, quiconque passe
Cette terre est la mienne, je les tue.

Je suis né du sang et de la lignée thaïlandaise
Mon cœur commande de protéger cette terre
Je me porte volontaire pour entrer dans cette zone trouble
Des centaines de problèmes, je ne comprends pas.

Les deux camps se battent, se déchirent
Ils veulent tous les deux garder cette terre
L'histoire des tribus et des ethnies, à qui appartient-elle ?
Ils ne s'en soucient pas, ils veulent cette terre.

Parlons-nous, ouvrons nos cœurs
Que voulez-vous, mon Seigneur ?
Arrêtons simplement de nous tuer, est-ce possible ?
La terre est partout où le monde a été créé
L'humanité se dispute pour elle
À toi, à moi, à qui appartient-elle ?

Parlons-nous, ouvrons nos cœurs
Que voulez-vous, mon Seigneur ?
Arrêtons simplement de nous tuer, est-ce possible ?
La terre est partout où le monde a été créé
L'humanité se dispute pour elle
À toi, à moi, à qui appartient-elle ?

Tant de morts, ils sont tombés
Combien de corps seront-ils encore ?
Sombre, sombre, sombre, sombre