Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - ฉันคือประชาชน

ฉันคือประชาชน

ฉันคือ ประชาชน ต้องอดทน ได้ทุกอย่าง
แม้นปัญหา มันคับคั่ง ประเดประดัง อยู่ในใจ
ฉันคือ ประชาชน ต้องห้อยโหน ทุกวันวี่
รถเมล์ มันล้นปรี่ ร้อนสิ้นดี ก็ต้องทน

ฉันคือ ประชาชน ผู้ดิ้นรน ทุกเช้าค่ำ
เหงื่อไคล มันไหลฉ่ำ หน้าก็ดำ ตัวก็เหนียว
ฉันคือ ประชาชน ที่ผอมโซ เหมือนซังหญ้า
อยู่ตามทุ่ง ตามป่า ไร้ราคา ค่าควรมอง

ฉันคือ ประชาชน ไม่ใช่คน ที่มีเกียรติ
ไปไหน ต้องละเอียด ค่อยๆเหยียด ค่อยๆเงย
ฉันคือ ประชาชนbไม่เหมือนคน ที่ยิ่งใหญ่
ไปไหน คนก็ไหว้bเอามือไขว้ หว่างขา

ฉันคือ ประชาชนbไม่ใช่คน มีอำนาจ
ไม่เคยคิด ไม่เคยคาดbจะผูกขาด ประเทศไทย
เป็นไพร่พล ประชาชนก็คือเบี้ย
แล้วก็โดนเขี่ย แบบลิ่วล้อในหนังจีน

เป็นไพร่พล ประชาชนก็คือเบี้ย
แล้วก็โดนเขี่ย แบบลิ่วล้อในหนังจีน

I Am a Citizen

I am a citizen, I must endure anything
Even when the problems are overwhelming, they are in the heart
I am a citizen, I must hang on every day
The bus is very crowded and hot, but I have to endure it

I am a citizen, I struggle every morning and night
Sweat pores, oily face, dark and sticky body
I am a citizen, skinny as grass stalks
In the fields, in the forests, there is no value or respect

I am a citizen, not a person of honor
When I go anywhere, I have to be careful, tiptoe and look up
I am a citizen, not like the great people
Wherever I go, people bow to me with folded hands between their legs

I am a citizen, not a person of power
I never thought, I never expected to monopolize Thailand
As a commoner, a citizen is a pawn
And then he gets pushed around like a lackey in a Chinese movie

As a commoner, a citizen is a pawn
And then he gets pushed around like a lackey in a Chinese movie