Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - ถนนมิตรภาพ

ถนนมิตรภาพ

เครื่องยนต์คำราม คุกคามแดนดง
นกกาแตกพง หนีลงไปไพร
ถนนหนทาง ตั้งยาวตั้งไกล
ฝรั่งสร้างไว้อเมริกา (อเมริกา)

อเมริกาอมาริเก โซซัดโซเซ สงครามเวียดนาม
หลายแสนคนตาย ลูกปืนคำราม
ลูกไฟไหม้ลาม ลูกบอมบ์ทำลาย
ลูกเล็กเด็กแดง ตายแห้งแหงแก๋
ทั้งพ่อทั้งแม่ร่างแหลกสลาย
จะตายหรือเป็น จะเป็นหรือตาย
ไม่มีความหมาย ชีวิตมืดมน

เขมร ลาว ไทย ไหนหรือจะพ้น
ทุกหัวทุกคน รับผลสงคราม ความหายนะ

นี่ล่ะครับเรื่องเก่า เอ๋ยมาเล่าให้ฟัง
เดี๋ยวนี้เป็นความหลัง ฝรั่งก็วะ... ไปแล้ว
เหลือเดนเหลือกาก เหลือซากเหลือเสา
เหลือรอยเก่าๆ เห็นเหง่าเห็นแนว
เห็นหน่อเห็นหนัง เป็นทางเป็นแถว
ฝรั่งไปแล้ว เหลือถนนมิตรภาพ
มิตรภาพ มิตรภาพ มิตรภาพ มิตรภาพ
มิตรภาพ มิตรภาพ มิตรภาพ มิตรภาพ
มิตรภาพ

Friendship Highway

Engines roar, threatening the forest
Birds scatter, fleeing into the brush
The road extends far and wide
Built by the Americans (America)

America, my America, you got yourself into a mess in Vietnam
Hundreds of thousands died, the gunfire roared
Flames spread, bombs exploded
Small children
Parents torn apart
To die or to live, to be or not to be
Life has no meaning, it's all darkness

Cambodia, Laos, Thailand, none were spared
Everyone suffered the consequences of the war, the devastation

This is the story of the old days, my dear
Now it's all in the past, the Americans are... gone
Leaving behind debris, ruins and pillars
Remains of the past, reminders of the war
Battlefields, trenches, and foxholes
The Americans are gone, but the Friendship Highway remains
Friendship, friendship, friendship, friendship
Friendship, friendship, friendship, friendship
Friendship