Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - มือปืน

มือปืน

.ฟางเส้นสุดท้าย
ตอนตะวันบ่ายคล้อยลงมา
นายสั่งให้ลงมือฆ่า
เด็กตาดำๆ ศรัทธาสลาย
ความเป็นตาย ไล่เรียงเป็นฉาก
จากเริ่มถึงนี้ยิ่งนาน
เหนี่ยวไกปืน
เหยียบศพข้ามไปคว้าเอาเงิน
ข้ามความจนที่ฉันหนีหน้า
ปากกัดตีนถีบเรื่อยมา
ตีรันฟันแทง
แกร่งกล้าหนุ่มกระทง
ไม่เคยลี้หนีใจผู้ใด
แรงมาเราก็แรงไป
กัดแก่งแย่งชิงก้อนเงิน
จนพบกับนาย
ผู้มากหลายด้วยบารมีเงิน
ยิ่งใหญ่คับเมือง
ทุกคนต้องก้มหัวมือกุมต่ำ
ฝากตัวรับใช้นาย
เป่าหัวผู้ขวางทางเดินนาย
ส่งไปสู่ความตาย
ชื่อเสียงของฉันเลื่องลือ
ศพแรกผ่านไป
ศพสองศพสามค่อยๆผ่านไป
หลงผิดคิดภาคภูมิใจ
ก่อนเดินมาถึงวันนี้.

.เด็กโชคร้าย
เขาเห็นนายซื้อขายกัญชา
นายมองแล้วส่งสายตา
ฉันผวาใจตกลงตีน
ไปตายเสียเถิด
หันปืนเข้าหาหัวนาย
เหนี่ยวไกแล้วฉันโล่งใจ
ได้กลิ่นไอของความดีงาม
ฝากตัวรับใช้นาย
เป่าหัวผู้ขวางทางเดินนาย
ส่งไปสู่ความตาย
ชื่อเสียงของฉันเลื่องลือ
ศพแรกผ่านไป
ศพสองศพสามค่อยๆผ่านไป
หลงผิดคิดภาคภูมิใจ
ก่อนเดินมาถึงวันนี้
นี่คือครั้งหนึ่งที่ภูมิใจ
ว่าฉันยังเป็นมนุษย์
หัวใจลอยล่องไปแสนไกล
ขอตกตายด้วยมือตัวเอง

The Gun

.The Last Straw
As the afternoon drew near
The boss ordered me to kill
The child's dark eyes, filled with terror
The thin line between life and death
From then until now, only time
I squeezed the trigger
And stepped over the body to grab the money
I ran from poverty
I fought tooth and nail
Attacking and brawling
A tough young man
I never backed down from anyone
If they came at me, I went at them
Fighting and stealing, just to get by
Until I met you
You, with all your wealth and power
A big shot in the city
Everyone bows to you, their heads in awe
I pledged my service to you
I took out anyone who stood in your way
I killed to protect you
My reputation grew
One death passed
Then two, then three, and so on
I was deluded, proud of myself
Before I wandered into this life.

.The Unlucky Child
He saw you selling marijuana
You saw him and locked eyes
My heart sank
He had to die
I turned my gun on you
I pulled the trigger and felt relief
I could feel the goodness returning
I pledged my service to you
I took out anyone who stood in your way
I killed to protect you
My reputation grew
One death passed
Then two, then three, and so on
I was deluded, proud of myself
Before I wandered into this life
This was the one time I was proud
That I was still human
My soul roamed far and wide
Let me die by my own hand