Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - ยอดชาย - Live

ยอดชาย - Live

ชื่อเขาชื่อยอดชาย เขาเป็นชายหนุ่มเมียหนึ่งลูกสาม
ตั้งใจหางานจนมีงานทำ วันทั้งวันเขาขยันสร้างงาน
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยก็ยังตรำทำงานความคิดอ่านสร้างสรรค์เต็มหัว
รับราชการรับงานประชาชนไม่เคยบ่นไม่เคยหยั่นพรั่นงาน

วิชาประจบสอพอไม่เคยเรียน
วิชาหน้าด้านหน้าทนไม่เคยศึกษา

เขาตั้งหน้ามุ่งทำงานอยู่อย่างเดียว
ไม่เคยเกี่ยง ไม่เคยเลียพวกเจ้านาย
ทั้งกายใจมุ่งรับใช้ประชาชน จนหมดแรง...
(ดนตรี)

เสียงต่อว่าเสียงของประชาชนต่างก็บ่นเรื่องราชการไทย
โอ้ยอดชาย ยอดหวังของไทยสร้างภาพใหม่ให้สดสวยช่วยที
กลับถูกจ้องมองจากเพื่อนทำงานกลัวเขาผ่านก้าวล้ำหน้าตัว
ชวนทำชั่วอยากจะรวยไหมตัวพ่อยอดชายยอดราชการไทย

ไม่เคยรับเงินสินบนจากใคร
ไม่เคยน้อยใจที่อยู่อย่างจน

เขาพร่ำบอกว่าลูกเอ๋ยลูกไม่ต้องกลัว
พ่อไม่ชั่วถึงจะจนอย่าอายใคร
ผู้ยิ่งใหญ่ต้องรับใช้ประชาชน จนหมดแรง.
(ดนตรี)

เนิ่นนานรู้กลไกเรื่องหลายหลายอย่างข่ายงานใกล้ตัว
มีคนชั่วอยู่เป็นทีมกินเมืองปราชญ์เปรื่องเรื่องเลวเกินใคร
ชนเดินชนเขาเลยดับเครื่องชนลองดูดีชั่วใครจะไป
บทสุดท้ายไม่เป็นแบบหนังไทยเพราะเขาตายริมทางใกล้เมือง
(ดนตรี)

ทำไมเขาตาย ทำไมถึงตาย ทำท่าไม่รู้
ทำไมเขาตาย ใครฆ่าเขาตาย ร่องรอยเงียบหาย
ทำไมเขาตาย ก็นั่นยอดชาย ยอดราชการไทย
ทำไมเขาตาย ทำไมเขาตาย ทำไมต้องตาย
ทำไมเขาตาย ใครฆ่าเขาตาย ทำท่าไม่รู้
ทำไมเขาตาย ก็นั่นยอดชาย ยอดราชการไทย
ทำไมเขาตาย ใครฆ่าเขาตาย ร่องรอยเงียบหาย
เงียบหาย.
หาย. หาย.

L'homme idéal - En direct

Il s'appelle Yodchai, c'est un jeune homme, marié avec trois enfants.
Il a travaillé dur pour trouver un emploi et passe ses journées à travailler.
Fatigué, il continue à travailler, son esprit débordant d'idées créatives.
Il est fonctionnaire, au service du peuple, jamais il ne se plaint, jamais il ne faiblit dans son travail.

Il n'a jamais appris l'art de la flatterie.
Il n'a jamais étudié l'art de l'impudence et de la résistance.

Il se consacre entièrement à son travail.
Il ne se plaint jamais, ne lèche jamais les bottes des supérieurs.
Corps et âme, il sert le peuple, jusqu'à épuisement...
(Musique)

Les voix du peuple, les critiques du peuple, se lamentent sur l'administration thaïlandaise.
Oh, Yodchai, l'espoir de la Thaïlande, redonne un nouveau visage à notre pays, aide-nous.
Mais ses collègues le regardent d'un mauvais œil, ils craignent qu'il ne les dépasse.
Ils le tentent : "Yodchai, fonctionnaire idéal, tu veux te faire de l'argent facilement ?"

Il n'a jamais accepté de pots-de-vin.
Il n'a jamais été amer de sa pauvreté.

Il dit souvent à ses enfants : "Mes enfants, n'ayez pas peur.
Votre père n'est pas un homme mauvais, même si nous sommes pauvres, n'ayez honte de personne.
Les grands hommes servent le peuple, jusqu'à épuisement."
(Musique)

Au fil du temps, il comprend les rouages de l'administration, les réalités du monde qui l'entoure.
Il y a des gens malhonnêtes qui forment des équipes pour piller le pays, des intellectuels rusés, spécialistes de la corruption.
Ils le combattent, mais il les affronte, on verra qui est bon et qui est mauvais.
La fin n'est pas comme dans les films thaïlandais, il meurt au bord de la route, près de la ville.
(Musique)

Pourquoi est-il mort ? Pourquoi est-il mort ? On fait semblant de ne pas savoir.
Pourquoi est-il mort ? Qui l'a tué ? Les traces ont disparu.
Pourquoi est-il mort ? C'était Yodchai, le fonctionnaire idéal de la Thaïlande.
Pourquoi est-il mort ? Pourquoi est-il mort ? Pourquoi a-t-il dû mourir ?
Pourquoi est-il mort ? Qui l'a tué ? On fait semblant de ne pas savoir.
Pourquoi est-il mort ? C'était Yodchai, le fonctionnaire idéal de la Thaïlande.
Pourquoi est-il mort ? Qui l'a tué ? Les traces ont disparu.
Disparues.
Disparues. Disparues.