Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - หวัง - Live

หวัง - Live

เกิดเป็นคน เป็นคนโดยธรรมชาติ ความคิดจิตใจยังสามารถ
รู้ขาดรู้สู้รู้ซึ้ง ชั่วชีวิต คิดหวังตั้งใจไว้มาก
ประชาธิปไตยในไทยชาติ เต็มใบเต็มที่เต็มร้อย จึงออกตามหา
ประชาธิปไตยดังว่า เพื่อนร่วมอุดมการณ์หลายหลาก สิบร้อยพันหมื่นแสนล้าน

มีมือปีศาจ เข่นฆ่าให้ล้มหายตายจาก แย่งชิงสิ่งหวังอันสูงค่า
กระชากลงอเวจี ความรู้สึก คับแค้นนั้นไปถึงข้างใน คืบคลานเข้ามารุมสุมใจ
เห็นเพื่อนล้มตายลงอย่างนี้ ผู้บริสุทธิ์
สองมือสองแขนว่างเปล่า
ร่วงกราวลงกองแทบสองบาท ปีศาจร้ายนั่งบนเก้าอี้...

ไม่เป็นธรรมทุกสิ่งหรอก มันไม่ เป็นธรรมทุกอย่างหรอก คนตาย คนตายลงไป
คนอยู่ ก็สู้ต่อไป ประชาชนอย่างเรา ถึงหัวใจเป็นของเรา
แต่ความเป็นธรรมเป็นจริง มันมีสิทธิ์ได้แค่บางคน

ไม่เป็นธรรมทุกสิ่งหรอก มันไม่ เป็นธรรมทุกอย่างหรอก คนตาย คนตายลงไป
คนอยู่ ก็สู้ต่อไป ประชาชนอย่างเรา
ถึงหัวใจเป็นของเรา แต่ความเป็นธรรมเป็นจริง มันมีสิทธิ์ได้แค่บางคน

Hope - Live

Being human is natural Thoughts and feelings are still capable
To know the difference between pain and pleasure Throughout life I've had many hopes and dreams
Thai democracy Full and absolute So I set out to find it
The democracy I speak of Has many comrades with similar ideals Ten, hundreds, thousands and millions

But there are devils Who kill and destroy our hopes Stealing our dreams
Casting us into hell My rage Burns deep inside me Crawling within and suffocating my heart
Seeing my friends fall like this Innocent victims
Empty-handed
Collapsing to the ground While the devils sit on their thrones...

It's not fair None of it is fair The dead The dead are gone
The living Must keep fighting We, the people May own our own hearts
But justice and truth Are only reserved for a select few

It's not fair None of it is fair The dead The dead are gone
The living Must keep fighting We, the people
May own our own hearts But justice and truth Are only reserved for a select few