หวัง - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ перевод на немецкий

หวัง

เกิดเป็นคน
เป็นคนโดยธรรมชาติ
ความคิดจิตใจยังสามารถ
รู้ขาดรู้สู้รู้ซึ้ง
ชั่วชีวิต คิดหวังตั้งใจไว้มาก
ประชาธิปไตยในไทยชาติ
เต็มใบเต็มที่เต็มร้อย
จึงออกตามหา
ประชาธิปไตยดังว่า
เพื่อนร่วมอุดมการณ์หลายหลาก
สิบร้อยพันหมื่นแสนล้าน

มีมือปีศาจ
เข่นฆ่าให้ล้มหายตายจาก
แย่งชิงสิ่งหวังอันสูงค่า
กระชากลงอเวจี
ความรู้สึก คับแค้นนั้นไปถึงข้างใน
คืบคลานเข้ามารุมสุมใจ
เห็นเพื่อนล้มตายลงอย่างนี้
ผู้บริสุทธิ์
สองมือสองแขนว่างเปล่า
ร่วงกราวลงกองแทบสองบาท
ปีศาจร้ายนั่งบนเก้าอี้...

ไม่เป็นธรรมทุกสิ่งหรอก
มันไม่ เป็นธรรมทุกอย่างหรอก
คนตาย คนตายลงไป
คนอยู่ ก็สู้ต่อไป
ประชาชนอย่างเรา
ถึงหัวใจเป็นของเรา
แต่ความเป็นธรรมเป็นจริง
มันมีสิทธิ์ได้แค่บางคน

ไม่เป็นธรรมทุกสิ่งหรอก
มันไม่ เป็นธรรมทุกอย่างหรอก
คนตาย คนตายลงไป
คนอยู่ ก็สู้ต่อไป
ประชาชนอย่างเรา
ถึงหัวใจเป็นของเรา
แต่ความเป็นธรรมเป็นจริง
มันมีสิทธิ์ได้แค่บางคน...
มีมือปีศาจ
เข่นฆ่าให้ล้มหายตายจาก
แย่งชิงสิ่งหวังอันสูงค่า
กระชากลงอเวจี
ความรู้สึก คับแค้นนั้นไปถึงข้างใน
คืบคลานเข้ามารุมสุมใจ
เห็นเพื่อนล้มตายลงอย่างนี้
ผู้บริสุทธิ์
สองมือสองแขนว่างเปล่า
ร่วงกราวลงกองแทบสองบาท
ปีศาจร้ายนั่งบนเก้าอี้...

Hoffnung

Als Mensch geboren,
ein Mensch von Natur aus.
Verstand und Gemüt noch fähig,
Mangel zu erkennen, zu kämpfen, zu durchdringen.
Ein Leben lang viel gehofft, viel erstrebt,
Demokratie für die thailändische Nation,
vollkommen, vollständig, hundertprozentig.
So zog ich aus zu suchen,
jene besagte Demokratie.
Viele Gefährten, gleichen Ideals,
Zehntausende, Hunderttausende, Millionen.

Da sind die Hände des Dämons,
die morden, stürzen, lassen verschwinden.
Rauben die kostbarste Hoffnung,
zerren sie hinab in den Abgrund.
Das Gefühl der Verbitterung dringt tief ein,
schleicht sich heran, erdrückt das Herz,
Freunde so fallen und sterben zu sehen.
Die Unschuldigen,
mit leeren Händen, wehrlos,
fallen zu Boden, achtlos hingeworfen,
der böse Dämon sitzt auf dem Thron...

Nichts ist gerecht, kein bisschen,
es ist nicht alles gerecht, bei weitem nicht.
Die einen sterben, Menschen sterben dahin,
die Überlebenden kämpfen weiter.
Menschen wie wir,
auch wenn unser Herz uns gehört,
doch wahre Gerechtigkeit,
bleibt nur wenigen vorbehalten.

Nichts ist gerecht, kein bisschen,
es ist nicht alles gerecht, bei weitem nicht.
Die einen sterben, Menschen sterben dahin,
die Überlebenden kämpfen weiter.
Menschen wie wir,
auch wenn unser Herz uns gehört,
doch wahre Gerechtigkeit,
bleibt nur wenigen vorbehalten...
Da sind die Hände des Dämons,
die morden, stürzen, lassen verschwinden.
Rauben die kostbarste Hoffnung,
zerren sie hinab in den Abgrund.
Das Gefühl der Verbitterung dringt tief ein,
schleicht sich heran, erdrückt das Herz,
Freunde so fallen und sterben zu sehen.
Die Unschuldigen,
mit leeren Händen, wehrlos,
fallen zu Boden, achtlos hingeworfen,
der böse Dämon sitzt auf dem Thron...