โง่ - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ перевод на немецкий

โง่

เสียงผู้คนตะโกนโหวเหวก
พล่านวิ่งวนขวักไขว่
โน่นเวียนมานั่นเวียนไป
พร่ำคำหวานปลอบโยน

ยืนงง งง บนตึกตั้งฉาก
สุดปลายฟ้าชั้นบน
หัวใจจมกับความทุกข์ทน
ทนไม่ไหวต้องตาย
หวนคำนึงถึงวันฟ้าดับ
ปลายฝันหักยับลง
มีปัญหาแต่ไม่มีคน
คนที่พอจะเข้าใจ

โดดลงมา โดดลงมา
อยากขึ้นฟ้าหรือนรกขุมใด
ที่ ที่ มีแต่ความเข้าใจ
ในอ้อมกอดแห่งอาจม

มืดเมื่อยเบื่อละล้าละลัง
ความโง่ ถั่งถะถม จมโคลน
อยากลงไป อยากลงไป อยากลงไป
สู่ความตาย สู่ความตาย สู่ความตาย โง่

โดดลงมา โดดลงมา
อยากขึ้นฟ้าหรือนรกขุมใด
ที่ ที่ มีแต่ความเข้าใจ
ในอ้อมกอดแห่งอาจม

มืดเมื่อยเบื่อละล้าละลัง
ความโง่ ถั่งถะถม จมโคลน
อยากลงไป อยากลงไป
อยากลงไป สู่ความตาย
สู่ความตาย สู่ความตาย โง่

ยืนงง งง บนตึกตั้งฉาก
สุดปลายฟ้าชั้นบน
หัวใจจมกับความทุกข์ทน
ทนไม่ไหวต้องตาย
คือคนเลวโง่ชั่วตัวตน
ไม่กังวลห่วงใคร
ทิ้งแม่พ่อญาติมิตรเสียใจ
ตกตายตามทั้งเป็น

Dumm

Das Geschrei der Leute, laut und wirr,
rennt hektisch durcheinander, hin und her.
Mal hierhin, mal dorthin, im Kreisverkehr,
murmeln süße Trostesworte, leer.

Stehe verwirrt auf dem senkrechten Turm,
ganz oben, wo der Himmel endet, hoch.
Mein Herz versinkt in Leid und Qual,
kann's nicht ertragen, muss sterben, so ist's doch.
Erinnere mich an den Tag, als der Himmel erlosch,
das Ende meiner Träume, jäh zerbrochen.
Habe Probleme, doch keinen Menschen,
der mich vielleicht verstehen mag.

Spring hinab, spring hinab,
ich will zum Himmel oder in irgendeine Höllentiefe,
ein Ort, ein Ort, wo es nur Verständnis gibt,
in der Umarmung des Unrats tief.

Dunkel, müde, gelangweilt, erschöpft, zögernd,
die Dummheit strömt über, begräbt, versinkt im Schlamm.
Ich will hinab, ich will hinab, ich will hinab,
in den Tod, in den Tod, in den Tod. Dumm.

Spring hinab, spring hinab,
ich will zum Himmel oder in irgendeine Höllentiefe,
ein Ort, ein Ort, wo es nur Verständnis gibt,
in der Umarmung des Unrats tief.

Dunkel, müde, gelangweilt, erschöpft, zögernd,
die Dummheit strömt über, begräbt, versinkt im Schlamm.
Ich will hinab, ich will hinab,
ich will hinab, in den Tod,
in den Tod, in den Tod. Dumm.

Stehe verwirrt auf dem senkrechten Turm,
ganz oben, wo der Himmel endet, hoch.
Mein Herz versinkt in Leid und Qual,
kann's nicht ertragen, muss sterben, so ist's doch.
Bin ein schlechter, dummer, übler Kerl, ich selbst,
sorge mich um niemanden, kümmere mich nicht.
Lasse Mutter, Vater, Verwandte, Freunde in Trauer zurück,
stürze in den Tod, lasse sie lebendig mit mir sterben.